Powódź w Europie w 1813 roku
Powódź w Europie w 1813 – powódź, która przeszła przez Węgry, Polskę, Niemcy i Czechy w dniach 27–30 sierpnia 1813[2]. Przyczyniła się do załamania kampanii napoleońskiej na Śląsku[1].
![]() Powódź na Wiśle z 1813 przedstawiona na rycinie Michała Andriollego | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj zdarzenia | |
Data | |
Położenie na mapie Księstwa Warszawskiego (1812) ![]() | |
![]() |
Przebieg powodzi
edytujPowódź zaczęła się od intensywnych opadów deszczu[2], które trwały 72 godziny. Powódź objęła m.in. tereny Krakowa i okolic, w tym: wzgórze wawelskie, Podgórze z rynkiem, Półwsie Zwierzynieckie, Błonia, Ogród Botaniczny, Grzegórzki, Kapelankę, Dębniki, Zakrzówek, Ludwinów oraz grunty Bieżanowa, Prokocimia i Płaszowa[3].
Upamiętnienie
edytujPowódź upamiętniono tablicą wykonaną z czarnego marmuru i umieszczoną w kościele oo. Bernardynów oraz znakami powodziowymi.
Przypisy
edytuj- ↑ a b Charakterystyki hydrologiczne Wisły. [dostęp 2015-10-28]. (pol.).
- ↑ a b c Powódź w 1813. [dostęp 2015-10-28]. (pol.).
- ↑ Powodzie w Krakowie historia, ochrona, tereny zagrożone. [dostęp 2015-10-28]. (pol.).