Próba Unterbergera
Próba Unterbergera (ang. Unterberger's test, niem. Unterberger-(Tret)Versuch) – próba, stosowana w otolaryngologii i neurologii do oceny w badaniu przedmiotowym sprawności postawy i chodu pacjenta. Określana jest jako dynamiczna próba Romberga. Podczas testu pacjent zamyka oczy i maszeruje w miejscu, podnosząc wysoko kolana i trzymając ręce prosto wyciągnięte przed siebie. Jeśli pacjent ma jednostronne wypadnięcie czynności błędnika, chodząc będzie obracał się wokół własnej osi[1].
O patologii świadczy zwrot ciała w marszu powyżej 45° po wykonaniu 50 kroków[2]. Test był określany jako nieprzydatny do oceny zaburzeń równowagi pochodzenia móżdżkowego[3]. Próbę opisał jako pierwszy austriacki otorynolaryngolog Siegfried Unterberger w 1940 roku[4][2].
Przypisy edytuj
- ↑ Zawroty głowy, i zaburzenia równowagi - przyczyny, diagnostyka, leczenie. W: Katarzyna Pierchała: Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom I. Grzegorz Janczewski (red.). Gdańsk: Via Medica, 2007, s. 44. ISBN 978-83-60072-75-2.
- ↑ a b Whonamedit - dictionary of medical eponyms [online], www.whonamedit.com [dostęp 2018-05-04] (ang.).
- ↑ Kuipers-Upmeijer J, Oosterhuis HJ. [Unterberger's test not useful in testing of vesitibular function]. „Ned Tijdschr Geneeskd”. 138. 3, s. 136-9, 1994. PMID: 8295639.
- ↑ Unterberger S: Vestibularisgrenzgebiet der Otiatrie und Neurologie. Fortschritte der Neurologie, Psychiatrie und ihrer Grenzgebiete, 1940, 12: 329-348.
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Unterberger's test w bazie Who Named It (ang.)
