Praskie tunele wielozadaniowe

Praskie tunele wielozadaniowe (cz. Kolektorový systém v Praze) – sieć tuneli wielozadaniowych w stolicy Czech, Pradze. Tunele budowane są od 1969 roku i na chwilę obecną ich całkowita długość wynosi około 90 km, jednak system nastawiony jest na dalszą ekspansję.

Parametry techniczne

Chodnik tunelu C1 od ul. Senovážného

Tunele utworzone metodą odkrywkową mają 2,4 metra wysokości oraz 2,7 m szerokości i zbudowane są z prefabrykowanych, betonowych profili. Szerokość tuneli wykonanych metodą górniczą waha się od 1,9 m do 4,5 m, a wysokość od 2,4 m do 4,8 metra.

Panuje w nich średnia temperatura 12–14° C.

Kanały w centrum miasta mają dwa poziomy. System podziemnych tuneli o większym przekroju rzędu 16 m² utrzymuje się na głębokości 20–30 metrów (w 1999 r. o łącznej długości 8 km), większość systemu składa się jednak z podziemnych tuneli o przekroju od 4,5 do 10 m² i utrzymuje się na głębokości 4–15 m. Maksymalna głębokość to 45 metrów.

W układzie znajduje się około 45 000 różnych czujników, sterujących parametrami takimi jak temperatura, wilgotność lub przepływ gazu i cieczy w systemie itp.

Kolej podziemna

Stacja kolejki pod placem Senovážným

W tunelu Centrum 1 poprowadzona jest kolej dołowa o długości 3,163 km na jednotorowej linii do przewozu personelu i materiałów. Pociąg obsługiwany jest przez lokomotywę akumulatorową. Wagony pasażerskie przystosowane są do przewozu maksymalnie 8 osób.

Zwiedzanie

Od jesieni 2007 operator oferuje wycieczki po tunelach w centrum miasta. Ta turystyczna atrakcja jest częścią szerszych planów udostępnienia zaplecza technicznego Pragi w ramach projektu „Praha technická”.

Zobacz też

• praska poczta pneumatyczna
• Metro w Pradze

Linki zewnętrzne

• Kolektory Praha a. s.
• Pražské kolektory. hornictvi.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-07)]., web Hornictví.info, Vladislav Konvička