Przełęcz Bukowska (Bieszczady)

Przełęcz Bukowska
Państwo	Polska; Ukraina
Wysokość	1107 m n.p.m.
Pasmo	Bieszczady Zachodnie, Karpaty
	Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich Przełęcz Bukowska
	Położenie na mapie Karpat Przełęcz Bukowska
	Położenie na mapie Beskidów Wschodnich Przełęcz Bukowska
	49°03′03″N 22°46′30″E/49,050833 22,775000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przełęcz Bukowska – przełęcz w Bieszczadach Zachodnich o wysokości 1107 m n.p.m.^[1]

Przełęcz znajduje się w głównym grzbiecie Karpat, na granicy polsko-ukraińskiej, między Kińczykiem Bukowskim (1251 m) i położonym już w bocznym grzbiecie Rozsypańcem (1280 m). Główny grzbiet odbiega stąd na południowy zachód, w kierunku Menczyła. Na północ od niej wypływa potok Halicz, a na południe (Ukraina) – potok Moszka należący do zlewiska Morza Czarnego. Do Przełęczy Bukowskiej dochodzi niedostępna dla samochodów droga gruntowa z Wołosatego, którą obecnie biegnie szlak turystyczny. Pod przełęczą, w dolinie Halicza znajdowała się przed wojną osada Potasznia, obecnie nieistniejąca.

Poprzednią (patrząc z zachodu na wschód) wybitną przełęczą w głównym łańcuchu Karpat jest przełęcz Beskid pod Menczyłem, a następną – przełęcz Żydowski Beskid.

W rejonie przełęczy znajduje się jedno z nielicznych w Polsce stanowisk rzadkiej i chronionej prawnie arniki górskiej^[2].

Piesze szlaki turystyczne edytuj

Główny Szlak Beskidzki na odcinku Wołosate – Rozsypaniec – Halicz (1333 m n.p.m.):

z Wołosatego 2.20 h (↓ 1.45 h)
z Halicza 0.45 h (↑ 1.15 h)

po stronie ukraińskiej: Przełęcz Użocka (853 m n.p.m.) – Opołonek (1028 m n.p.m.) – Kińczyk Bukowski (1251 m n.p.m.) – Przełęcz Bukowska

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Trasa 1 – Tarnica z Wołosatego i Ustrzyk Górnych, [w:] PiotrP. Sieńko PiotrP. i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 53, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

Wiata przy Przełęczy Bukowskiej

Bibliografia edytuj

Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.

[Sieńko&al2021-1] Trasa 1 – Tarnica z Wołosatego i Ustrzyk Górnych, [w:] PiotrP. Sieńko PiotrP. i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 53, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).

[K-2] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

[1]

[2]