Pseudisrodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Hylinae w obrębie rodziny rzekotkowatych (Hylidae).

Pseudis[1]
Wagler, 1830[2]
Ilustracja
Przedstawiciele rodzaju – para dziwaczek arlekin (P. paradoxa) w stanie ampleksus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

rzekotkowate

Podrodzina

Hylinae

Rodzaj

Pseudis

Typ nomenklatoryczny

Rana paradoxa Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w regionie Gujana, północno-wschodniej Wenezueli (i przypuszczalnie w południowo-wschodniej Wenezueli), na Trynidadzie i w południowej Brazylii, Paragwaju, południowo-wschodnim Peru, wschodniej Boliwii, północno-wschodniej Argentynie i Urugwaju[7].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Pseudis (Pseudes): gr. ψευδος pseudos „fałsz, błąd, pomyłka”[2].
  • Podonectes: gr. πους pous, ποδος podos „stopa”[8]; νηκτης nēktēs „pływak”, od νηχω nēkhō „pływać”[9]. Gatunek typowy: Podonectes palmatus Fitzinger, 1864.
  • Batrachychthis (Batrachichthys): gr. βατραχος batrakhos „żaba”[10]; ιχθύς ikhthus „ryba”[11]. Gatunek typowy: nie podany.

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Pseudis Wagler, 1830.
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Batrachychthis Pizarro, 1876>

Przypisy

edytuj
  1. Pseudis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugthiere und Vogel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: J. G. Cotta, 1830, s. 203. (niem.).
  3. J. Leunis: Synopsis der drei Naturreiche. Ein handbuch für höhere lehranstalten und für alle, welche sich wissenschaftlich mit der naturgeschichte der thiere beschäftigen wollen. Mit vorzüglicher Berücksichtigung der nützlichen und schädlichen Naturkörper Deutschlands. Zweite Auflage. Cz. 1: Zoologie. Hannover: Hahnsche buchhandlung, 1860, s. 148. (niem.).
  4. K. Steindachner. Batrachologische Mittheilungen. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 14, s. 262, 1864. (niem.). 
  5. Pizarro. Nota descriptiva de um pequeno animal extremamento curioso e denominado Batrachychthis. „Archivos do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 31, 1876. (port.). 
  6. G.A. Boulenger: Catalogue of the Batrachia Salientia s. Ecaudata in the Collection of the British Museum. Wyd. Second Edition. London: Taylor and Francis, 1882, s. 185. (ang.).
  7. a b D. Frost: Pseudis Wagler, 1830. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-31]. (ang.).
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 180.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 144.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 30.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 109.
  12. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 438. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia

edytuj