Wikipedia

Puraśćarana

Puraśćarana – rodzaj sadhany (sadhana puraśćarana)[1], rytuał przygotowawczy[2] w tantryzmie hinduistycznym, poprzedzający recytację głównej mantry. Zadaniem tego rytuału jest właśnie uaktywnienie głównej mantry.

Puraścarana jest rytuałem wykonywanym indywidualnie. Systematyczna praktyka puraśćarany umożliwia pełniejsze wykorzystanie błogosławieństwa otrzymanego przy inicjacji w mantrę (mantradikszy)[3]. Najczęściej poprzedza się nim mantry typu mulamantra (podstawowa mantra bóstwa)[1]. Bywa łączony z utrzymywaniem postu i najczęściej wymaga uprzednio sakralizacji miejsca praktyki[2]. Na puraśćaranę zwraca się szczególna uwagę w tradycjach hinduistycznego tantryzmu bengalskiego[4].

Etymologia edytuj

Termin puraśćarana jest złożeniem dwóch słów:

  1. puraś – z przodu, pierwszy
  2. ćarana – stopa, krok.

Znaczenie bywa oddawane jako: pierwszy krok na drodze duchowości[5].

Recepcja w literaturze tantryzmu edytuj

  • Puraśćaranaratnakara.
  • Puraśćaryarnawa
  • Mahanilatantra
  • Wajawijasamhita
  • Kularnawa
  • Kaulawalinirnaja

Składniki edytuj

  • Puraśćarana mantry zawierać może następujące praktyki:
  1. dhjana na formie bóstwa
  2. pudźa (śaktipudźa, w Bengalu szczególnie zalecana jest tu kumaripudźa)
  3. dźapa (również w trzystopniowej odmianie)
  4. homa (oblacje, ofiara ogniowa np. z ghi)
  5. tarpana (ofiarowanie wody)
  6. abhiszeka (kąpiel)
  7. brahmanabhodźana (ofiarowanie pokarmu)
  8. aghamarszana
  9. surjaghja
  10. dźalpana

Pierwsze trzy z tej listy są uważane za wystarczające do przeprowadzenia krótkiej wersji puraśćarany. Ostatnie trzy to składniki, które polecane są jako dodatkowe w dziele Kaulawalinirnaja[6] z XV w.

  • Tradycja Swami Ramy uczy następujących pięciu faz puraśćarany[3]:
  1. dźapa (powtarzanie mantry)
  2. homa (składanie ofiar w ogniu)
  3. tarpana (spryskiwanie się pobłogosławioną wodą)
  4. marjana (sprysiwanie ciała wodą z naczynia do którego przywołano bóstwo mantry)
  5. sadhakasewa (służba innym sadhakom)

Każdej z faz towarzyszy coraz mniejsza liczba powtórzeń mantry przez sadhakę (adepta).

Lokalizacja edytuj

Miejsca polecane jako szczególnie pomyślne dla tego rytuału to[7]:

  • pod drzewem watta
  • las
  • miejsce kremacji
  • opuszczony dom
  • skrzyżowanie czterech dróg.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Tantras / PURAŚCARANA. W: Swami Harshananda: A Concise Encyclopeaedia of Hinduism. Wyd. 1. T. 3. Bangalore: Ramakrishna Math, April 2008, s. 385. ISBN 978-81-7907-057-4. (ang.).
  2. ↑ a b Puraśczarana. W: Georg Feuerstein: Joga – Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo BRAMA, 2004, s. 237. ISBN 83-914652-5-X.
  3. ↑ a b Dodatek B / Jak wykonywać puraśćaranę?. W: Pandit Rajmani Tigunait: Mantry. Słowa mocy. Agnieszka Rolka (tł.). Wyd. 1. Bydgoszcz: Dom Wydawniczy LIMBUS, 2004, s. 215–221. ISBN 83-7191-121-1.
  4. ↑ V. Principal Topics of Bengal Tantra / Puraścarana. W: Sures Chandra Banerji: Tantra in Bengal: A Study in Its Origin, Development and Influence. Wyd. 2. New Delhi: Manohar Publications, 1992, s. 143. ISBN 81-85425-63-9. (ang.).
  5. ↑ Dodatek B / Jak wykonywać puraśćaranę?. W: Pandit Rajmani Tigunait: Mantry. Słowa mocy. Agnieszka Rolka (tł.). Wyd. 1. Bydgoszcz: Dom Wydawniczy LIMBUS, 2004, s. 215. ISBN 83-7191-121-1.
  6. ↑ I. Tantra: General Remarks / Mantra and Puraścarana. W: Sures Chandra Banerji: Tantra in Bengal: A Study in Its Origin, Development and Influence. Wyd. 2. New Delhi: Manohar Publications, 1992, s. 11. ISBN 81-85425-63-9. (ang.).
  7. ↑ V. Principal Topics of Bengal Tantra / Puraścarana. W: Sures Chandra Banerji: Tantra in Bengal: A Study in Its Origin, Development and Influence. Wyd. 2. New Delhi: Manohar Publications, 1992, s. 145. ISBN 81-85425-63-9. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puraśćarana&oldid=69536774”