Pustynia Judzka
Pustynia Judzka (także: Pustynia Judejska, właściwie Judea, hebr. יְהוּדָה, Yəhuda; arab. سامريّون, Sāmariyyūn ) – górzysta pustynia położona we wschodniej części Judei w środkowej części Izraela.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości |
m.in. Jerozolima, Betlejem |
| Wysokość |
-433,5–750 |
| Rodzaj obiektu | |
Położenie na mapie Palestyny  | |
 31°25,2′N 35°10,8′E/31,420000 35,180000
| |
Obecnie terytorium podzielone pomiędzy Izrael a Autonomię Palestyńską.
Na jej terenie żyje obecnie kilka szczepów Beduinów.
Geografia edytuj
Pustynia rozciąga się wzdłuż zachodniego brzegu Morza Martwego. Stanowi ona wyżynę poprzecinaną głębokimi kanionami.
Pustynia Judzka na południu przechodzi w pustynię Negew, na której dominują nagie skaliste szczyty oraz potężne płaskowyże poprzecinane głębokimi kanionami. Pustynie Judzka i Negew stanowią 60% powierzchni Izraela.
Historia edytuj
Pustynia Judzka była w przeszłości miejscem pobytu tysięcy pustelników skupionych wśród licznych ławr i monastyrów. Do czasów współczesnych zachowało się wiele zabytków sięgających okresu rzymskiego (Masada).
W odległości 1 km na północny zachód od brzegu Morza Martwego znajdują się słynne ruiny starożytnej osady Kumran, w pobliżu której odnaleziono zwoje z Qumran.
