Qamil Çami
Qamil Izet Çami (ur. 4 stycznia 1875 w Filiatesie, zm. 26 września 1933 w Tiranie) – albański poeta i nauczyciel. Był etnicznie Czamem[1].
 Qamil Çami (1922) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
Życiorys
edytujPo ukończeniu studiów w Konstantynopolu został mianowany prefektem Sagiady[1][2].
W 1907 roku rozpoczął pracę nauczyciela w osmańskiej szkole w Filiatesie, gdzie potajemnie nauczał języka albańskiego[1][2]. Rok później współzałożył pierwszą albańskojęzyczną szkołę w tym mieście, której został dyrektorem[1][2].
Podczas wojen bałkańskich był przez 10 miesięcy więziony w Janinie przez wojska greckie, jednak udało mu się uciec do Wlory[2]. W 1920 roku został ponownie uwięziony, tym razem przez wojska włoskie na wyspie Sazan, jednak szybko został wypuszczony na wolność[2]. W 1922 roku został prefektem Konispola, następnie w latach 1924–1927 pracował jako nauczyciel języka albańskiego na terenie zamieszkałej przez Czamów Tesprotii[1].
Przypisy
edytujBibliografia
edytuj- Kaliopi Naska, Dokumente për Çamërinë: 1912-1939, Dituria, 1999, ISBN 99927-31-69-9.
- Hajredin Isufi, Musa Demi dhe qëndresa çame: 1800-1947, Dudaj, 2002, ISBN 99927-50-10-3.