Równanie Kohlrauscha

Równanie Kohlrauscha – równanie opisujące zależność przewodnictwa molowego mocnych elektrolitów w roztworze rozcieńczonym, sformułowane przez Friedricha Kohlrauscha (1840–1910) w XIX wieku na podstawie badań eksperymentalnych. Obecnie jest tłumaczone teoretycznie w ramach teorii Debye’a-Hückla-Onsagera.

Równanie ma postać:

$\Lambda _{\mathrm {m} }=\Lambda _{\mathrm {m} }^{0}-K{\sqrt {c}},$

gdzie:

• $\Lambda _{\mathrm {m} }$ – przewodnictwo molowe,
• $\Lambda _{\mathrm {m} }^{0}=\lim _{c\to 0}\Lambda _{\mathrm {m} }$ – graniczne przewodnictwo molowe przy stężeniu dążącym do zera, gdy jony praktycznie ze sobą nie mogą oddziaływać; można je wyrazić jako sumę wkładów poszczególnych jonów,
• $K$ – współczynnik zależny od stechiometrii elektrolitu.