Równanie charakterystyczne

przykład równania wielomianowego

Równanie charakterystyczne – termin używany w teorii równań różniczkowych oraz w teorii sterowania.

Równanie charakterystyczne równania różniczkowego

edytuj

Niech dane jest równanie różniczkowe liniowe rzędu  -tego o stałych współczynnikach  

 

w którym   oznacza  -tą pochodną funkcji   po zmiennej  

Zgodnie z metodą podaną przez Eulera poszukuje się rozwiązania tego równania w postaci   gdzie   jest pewną stałą. Podstawiając to rozwiązanie do danego równania różniczkowego otrzymuje się równanie

 

które nazywa się równaniem charakterystycznym równania różniczkowego. Rozwiązując równanie charakterystyczne otrzymuje się możliwe, różne rozwiązania szczególne dla odpowiedniego równania różniczkowego.

Przykład

edytuj

Równanie liniowe jednorodne o stałych współczynnikach

 

ma równanie charakterystyczne

 

Równanie to sprowadza się do postaci iloczynowej

 

Równanie to ma pierwiastek rzeczywisty   oraz pierwiastki zespolone   .

Rozwiązanie ogólne równania różniczkowego ma postać:

 

gdzie   - stałe liczby, które zależą od warunków początkowych.

Równanie charakterystyczne w teorii sterowania

edytuj

W teorii sterowania, gdzie rozważania prowadzi się na płaszczyźnie zespolonej S, równaniem charakterystycznym nazywa się równanie algebraiczne powstające z przyrównania mianownika transmitancji operatorowej do zera. Jeśli transmitancję układu określimy wzorem:

 

to równanie charakterystyczne[1]układu, określonego tą transmitancją, będzie miało postać:

 

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Andrzej Markowski: Automatyka w pytaniach i odpowiedziach. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1979, s. 30–31. ISBN 83-204-0110-0.