Rabdom

Rabdom (łac. rhabdom) – reagujący na światło pręcik wzrokowy (pałeczka wzrokowa) usytuowany w środku omatidium, pionowo, w pobliżu stożka krystalicznego. Rabdom tworzą ściśle przylegające do siebie rabdomery (rhabdomer) – tylne części komórki wzrokowej (siatkówkowej). W oku przystosowanym do ciemności rabdom jest otoczony przez duże wakuole. Pod wpływem zmian strumienia rabdom skraca się lub wydłuża zmieniając w ten sposób swój kształt, średnicę (powierzchnię przekroju poprzecznego) lub objętość, co odgrywa znaczną rolę w adaptacji wzroku zwierzęcia do zmieniającego się oświetlenia.

Bibliografia

• Józef Razowski: Słownik entomologiczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987. ISBN 83-01-07907-X.brak strony w książce
• Korczyńska i inni. Wpływ warunków oświetlenia i stymulacji wzrokowej na strukturę układu wzrokowego i mózgu oraz na fizjologię i zachowanie się owadów. „Kosmos - Problemy Nauk Biologicznych”. 52 (2-3), s. 259–270, 2003. Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika.