Rachel Alexandra (ur. 29 stycznia 2006) – emerytowana amerykańska klacz wyścigowa pełnej krwi angielskiej. Zwyciężczyni wielu prestiżowych gonitw, w tym Kentucky Oaks i Preakness Stakes 2009.

Rachel Alexandra przed Haskell Invitational 2009.

Życiorys

edytuj

Matką Rachel Alexandry jest Lotta Kim, natomiast ojcem jest Medaglia d'Oro[1] – bardzo udany reproduktor, ojciec koni takich jak Songbird, Talismanic czy Bolt d'Oro. Wyhodował ją Dolphus C. Morrison, który nazwał ją na cześć swojej wnuczki. Cechą charakterystyczną klaczy jest biała odmiana na pysku w kształcie odwróconego wykrzyknika. Do czasu zwycięstwa w Kentucky Oaks trenował ją Hal Wiggins, po tej gonitwie klacz została zakupiona przez Stonestreet Stables i zaczął ją trenować Steve Asmussen. Regularnym dżokejem klaczy był Calvin Borel.

Sezon 2008

edytuj

Klacz zadebiutowała 22 maja 2008 roku w gonitwie Maiden Special Weight, jednak zajęła dopiero szóste miejsce. 13 czerwca ponownie wzięła udział w MSW i tym razem wygrała. Dwa tygodnie później zajęła drugie miejsce w Debutante Stakes. Jej kolejny start odbył się dopiero cztery miesiące później, gdy wygrała Allowance. Następnie zajęła drugie miejsce w Pocahontas Stakes i wygrała Golden Rod Stakes[2].

Sezon 2009

edytuj
 
Rachel Alexandra, Kentucky Oaks 2009.

15 lutego wygrała Martha Washington Stakes, tym samym rozpoczynając serię zwycięstw. Miesiąc później wygrała Fair Ground Oaks, a następnie zwyciężyła w Fantasy Stakes. 1 maja wzięła udział w Kentucky Oaks, gdzie zdeklasowała konkurencję i wygrała z przewagą 20 1⁄4 długości[3]. Po tej gonitwie została zakupiona przez Stonestreet Stables[4]. Początkowo klacz nie miała ścigać się z ogierami, ale nowy właściciel miał inne zamiary. Jess Jackson, właściciel Stonestreet Stables, zapłacił 100 000 dolarów, by mogła zmierzyć się z ogierami w Preakness Stakes. Klacz nie zawiodła i wygrała z łatwością[5]. Tym samym została pierwszą klaczą od 85 lat, której udało się wygrać tę gonitwę. 27 czerwca wygrała Mother Goose Stakes. Uzyskała prawie 20 długości przewagi i czas 1:46:33, tym samym bijąc rekord Ruffian ustanowiony przez nią w 1975 roku[6]. Pomimo tego, że była wstrzymywana pod koniec, pobiegła jedynie niecałą sekundę wolniej od Secretariata w Marlboro Cup w 1973, w którym ustanowił on rekord toru oraz rekord świata na tym dystansie. 2 sierpnia Rachel Alexandra ponownie zmierzyła się z ogierami, tym razem wygrywając Haskell Invitational[7]. We wrześniu znowu pokonała ogiery, biorąc udział w Woodward Stakes. Stała się pierwszą klaczą w historii, która wygrała tę gonitwę[8]. Nie ścigała się już do końca sezonu, jednak swoimi zwycięstwami z ogierami w prestiżowych gonitwach nie tylko zapewniła sobie tytuł najlepszej trzyletniej klaczy, ale także odebrała Zenyattcie szansę na tytuł Konia Roku.

Sezon 2010

edytuj

Rachel Alexandra wróciła na tor 13 marca, zajmując drugie miejsce w New Orleans Ladies Handicap. Miała zmierzyć się z Zenyattą w Apple Blossom Invitational, ale z powodu ostatniej przegranej, Rachel Alexandra została wycofana. 30 kwietnia znów przegrała, dobiegając druga w La Troienne Stakes za klaczą Unrivaled Belle[9]. W czerwcu i lipcu wygrała Fleur de Lis Handicap[10] oraz Lady's Secret Stakes. W sierpniu zajęła drugie miejsce w Personal Ensign Handicap[11]. Po wyścigu dżokej klaczy, Calvin Borel, nie potrafił wyjaśnić przegranej klaczy. Powiedział: „Wszystko było po mojemu, a ona po prostu została wyprzedzona. [...] Nie czułem żadnego przyspieszenia i zmartwiłem się. Była nieobecna. Wiedziałem, że jeśli ktoś biegnie za nami, mamy kłopoty”.

Emerytura

edytuj
 
Rachel Alexandra, czerwiec 2018.

Klacz nie odzyskała formy, w jakiej była w poprzednim sezonie, więc 28 września 2010 roku ogłoszono, że przechodzi na emeryturę. Zakończyła karierę z 13 zwycięstwami na 19 startów i zarobkami wynoszącymi 3 506 730 dolarów[12].

22 stycznia 2012 roku na świat przyszedł pierwszy źrebak klaczy. Ojcem ogierka jest Curlin – inny czempion należący do Stonestreet Stables[13]. Spośród ponad sześciu tysięcy propozycji imienia nadesłanych przez fanów, wybrane zostało „Jess's Dream” na cześć zmarłego w poprzednim roku założyciela Stonestreet Stables. Jest on pierwszym w historii źrebakiem, którego rodzicami są dwaj zwycięzcy Preakness Stakes. Ścigał się tylko raz, wygrywając Maiden Special Weight, jednak z powodu kontuzji musiał przejść na emeryturę.

12 lutego 2013 urodziła klaczkę po ogierze Bernardini. Następnego dnia Rachel Alexandra została przewieziona do kliniki w Lexington w stanie Kentucky, gdzie przeszła operacją okrężnicy małej, która została uszkodzona przy trudnym porodzie. 14 lutego stan klaczy był określany jako poważny[14]. Następnego dnia zrobiła duży postęp w powrocie do zdrowia, jednak jej stan nadal był ciężki. 17 lutego pozostawała w stanie poważnym, ale stabilnym. Zaczęła stopniowo wracać do przyjmowania pokarmów stałych. 28 lutego oznajmiono, że radzi sobie lepiej niż się spodziewano. 7 marca przeszła zabieg chirurgiczny w celu usunięcie ropnia w okolicy jej układu rozrodczego i odbytnicy. 26 marca 2013 roku wróciła do swojego domu w Stonestreet Farm.[15] Córka klaczy została nazwana „Rachel's Valentina”. Wzięła udział w sześciu gonitwach, wygrała dwie z nich.

Choć Rachel Alexandra w pełni wróciła do zdrowia po trudnym porodzie, nie była kryta w kolejnych latach. Barbara Banke, żona założyciela Stonestreet Stables, powiedziała: „Zawsze jest szansa, że zostanie ponownie pokryta, nigdy nie wiadomo – ale nie sądzę, żeby moje nerwy mogły to znieść”.

29 września 2010 roku tor Fair Grounds Race Course zmieniło nazwę gonitwy Silverbulletday Stakes na Rachel Alexandra Stakes.

W 2016 roku klacz wraz z jej trenerem oraz Zenyattą została wprowadzona do National Museum of Racing and Hall of Fame[16].

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Rachel Alexandra Horse Pedigree [online], www.pedigreequery.com [dostęp 2019-03-02].
  2. Rachel Alexandra Wins Golden Rod, „BloodHorse.com” [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  3. Rachel Alexandra a Breathtaking Oaks Winner, „BloodHorse.com” [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  4. Joe Drape, Curlin’s Owner Purchases Rachel Alexandra, „The New York Times”, 6 maja 2009, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  5. Bill Finley, The Filly Is a Champ: Rachel Alexandra Wins Preakness, „The New York Times”, 16 maja 2009, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  6. 'Rachel' Sets Stakes Record in Mother Goose, „BloodHorse.com” [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  7. Rachel Alexandra Routs Boys in Haskell Slop, „BloodHorse.com” [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  8. Special to The Denver Post, Rachel Alexandra first female to win Woodward Stakes [online], The Denver Post, 5 września 2009 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  9. Unrivaled Belle beats Rachel in La Troienne [online], ESPN.com, 29 kwietnia 2010 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  10. Horse of the Year Rachel Alexandra Romps to First Win of the Year in Fleur De Lis | | Churchill Downs Racetrack | Home of the Kentucky Derby [online], www.churchilldowns.com [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  11. Persistently Shocks Rachel in Personal Ensign - BloodHorse [online], www.bloodhorse.com [dostęp 2019-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-06].
  12. Joe Drape, Rachel Alexandra Is Retired, „The New York Times”, 28 września 2010, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  13. Rachel Alexandra gave birth to a colt by Curlin [online], Free Speech Horse Forum [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  14. Teresa Genaro, 2009 Horse Of The Year Rachel Alexandra In "Serious" Condition After Complications Following Foaling [online], Forbes [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  15. Rachel Alexandra continues recovery at home [online], ESPN.com, 26 marca 2013 [dostęp 2019-03-02] (ang.).
  16. Celebrating Rachel Alexandra: 2009 Horse of the Year enters Hall of Fame on Friday [online], kentucky [dostęp 2019-03-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-14] (ang.).