Raphael Cotoner
Raphael Cotoner (Rafael Cotoner i d'Olesa) – 60. Wielki Mistrz Zakonu Rycerzy Szpitalników Świętego Jana Jerozolimskiego, zwanego w tym czasie Zakonem Maltańskim, służąc na tym stanowisku od 5 czerwca 1660 (po krótkich rządach swego poprzednika Annet de Clermont-Gessanta) do swojej śmierci 20 października 1663 roku[1].
| |
| |
| 60. Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego | |
| Okres |
od 5 czerwca 1660 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Katedra św. Jana, Valletta |
Wczesne lata życia
edytujRaphael urodził się około roku 1600 (nie znamy dokładnej daty) na Majorce. Jego ojcem był Marc Antoni Cotoner i de Santmartí, matką – Juana de Oleza i Campfullos[2], bratem zaś – jego następca na tronie Wielkich Mistrzów – Nicolas Cotoner[3].
Wiadomo, że w roku 1644 Raphael dowodził galerą Zakonu St. Laurence, która brała udział w ataku na statki tureckie, nieopodal wyspy Rodos. Akcja ta stała się powodem rozpoczęcia wojny, zwanej kandyjską[3].
W roku 1660 był baliwem Majorki[3][4].
Wielki Mistrz
edytujZostał wyniesiony do godności Wielkiego Mistrza w dniu 5 czerwca 1660 roku, jako następca zmarłego zaledwie po niecałych czterech miesiącach rządów Annet de Clermont-Gessanta[5]. Ustalona reputacja odważnego i religijnego Rycerza Zakonu, była jednym z jego atutów. Podczas stosunkowo krótkich rządów cieszył się dużą popularnością ze względu na dobre zarządzanie Zakonem, a także z powodu swej codziennej uprzejmości[4].
W czasie trzyletnich rządów Cotonera została wysłana ekspedycja na pomoc Wenecjanom, obleganym przez Turków w Kandii[6]. Ich chwalebne czyny podniosły, i tak wysoką, renomę Rycerzy w Europie. W dowód wdzięczności za pomoc, i aby uhonorować rycerzy Zakonu za męstwo podczas całego oblężenia, Senat Wenecji uchwalił bezprecedensowy dekret, zezwalający członkom Zakonu Kawalerów Maltańskich na noszenie broni wewnątrz posiadłości Republiki[4].
Przedłużająca się wojna kandyjska w żaden sposób nie przerwała udanych wypraw morskich Zakonu, które były postrachem dla „niewiernych” i przyczyniły się do rozkwitu wyspy.
W czasie panowania tego Wielkiego Mistrza, włoski malarz Mattia Preti, zwany Calabrese, rozpoczął wykonywanie wspaniałych malunków w konkatedrze św. Jana w Valletcie. Jako rekompensatę za jego wspaniałe usługi, przyjęto go w szeregi Zakonu[4].
Na początku rządów Rafaela Cotonera założone zostały Upper Barrakka Gardens.
Śmierć
edytujNiestety, rozległe plany na przyszłość zostały brutalnie zniweczone przez niespodziewaną chorobę i zgon Wielkiego Mistrza, w wieku 63 lat. Raphael Cottoner zmarł 20 października 1663 roku, po zaledwie trzech latach panowania, w następstwie złośliwej gorączki, która objęła swym zasięgiem całą wyspę[4]. Pochowany został w Katedrze św. Jana w Valletcie[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Rafael Cotoner y de Oleza – The 60th Grandmaster of The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2017-01-03]. (ang.).
- ↑ My Heritage. [dostęp 2017-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-01)]. (ang.).
- ↑ a b c L’Abbe de Vertot: The History of the Knights Hospitallers of St. John of Jerusalem, called afterwards The Knights of Rhodes, And at this Time The Knights of Malta. Londyn: 1728, s. 73, 84, 86. (ang.).
- ↑ a b c d e Rafael Cotoner 1660-1663. History Of the Knights of Malta. [dostęp 2016-12-20]. (ang.).
- ↑ Annet de Clermont Gessan 1660. History Of the Knights of Malta. [dostęp 2016-12-20]. (ang.).
- ↑ The War for Candia. Viaggio virtuale tra le fonti storiche veneziane. [dostęp 2017-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ Full Tomb & Lapidary List – 196 Raphael Cotoner. The Sovereign Military and Hospitaller Order of St. John of Jerusalem of Rhodes and of Malta. [dostęp 2014-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-28)]. (ang.).