Raydioamerykańska grupa muzyczna, wykonująca muzykę funkową i R&B, założona w 1977 roku przez Raya Parkera Jr., wraz z Vincentem Bohnamem, Jerrym Knightem i Arnellem Carmichaelem.

Raydio
Rok założenia

1977

Rok rozwiązania

1981[a]

Pochodzenie

Detroit, Michigan, USA

Gatunek

R&B, disco, funk

Aktywność

1977–1981,
od 2013[1]

Wydawnictwo

Arista

Skład
Arnell Carmichael
Vincent Bohnam
James Carmichael
Giovanni Rogers
Byli członkowie
Ray Parker Jr.
Jerry Knight
Darren Carmichael
Charles Fearing
Larry Tolbert
Instrumentarium
Gitara, pianino
Strona internetowa

Historia edytuj

Lata 70. i Raydio edytuj

Po zawarciu kontraktu płytowego, w 1978 roku utwór „Jack and Jill”, który znajduje się w albumie o tej samej nazwie, stał się hitem grupy. Utwór zdobył 8. miejsce w Billboard Hot 100 i 11. miejsce w UK Singles Chart[2], za co grupa dostała złotą płytę. Piosenka „Is This a Love Thing” osiągnęła 27. miejsce w Wielkiej Brytanii w sierpniu 1978 roku[2]. Następnym znanym przebojem był „You Can’t Change That” wydany w kwietniu 1979 roku w albumie Rock On. Singel zdobył 9. miejsce w liście przebojów Billboard[3]. We wrześniu 1979 wystąpili na koncercie (który był protestem antynuklearnym[4]) w Madison Square Garden. Występ z utworem „You Can’t Change That” znajduje się w albumie No Nukes[5].

Lata 80. i nowa formacja edytuj

Pod koniec 1980 roku, grupa przerodziła się w formację Ray Parker Jr. i Raydio i wydała dwa nowe albumy: Two Places at the Same Time (1980 r.) i A Woman Needs Love (1981 r.). W albumach znalazły się dwa utwory, które okazały się być kolejnymi hitami („Two Places at the Same Time” – 30. miejsce 28 czerwca 1980 roku[6] i „That Old Song” – 21. miejsce 5 września 1981 roku[7]). Ich ostatnim i najbardziej popularnym kawałkiem był „A Woman Needs Love (Just Like You Do)”. Wydany 21 lutego 1981 roku, zdobył 4. miejsce w Billboard Hot 100[8].

Po tym, jak Ray Parker Jr. chciał zacząć karierę solo, zespół został rozwiązany w 1981 roku[9][10].

Kariery solo edytuj

Po rozpadzie zespołu, główny jej wokalista rozpoczął karierę solo. Pierwsze jego sześć utworów, które uplasowały się w Top 40, były hitami lat 80., m.in. „The Other Woman” (4. miejsce w kategorii pop) i „Ghostbusters”. Drugi kawałek był utworem tytułowym filmu Ghostbusters. Singel wzbił się na 1. miejsce i był na nim przez trzy tygodnie w Billboard Hot 100 w 1984 roku[11].

Jerry Knight miał też swoją, jednakże dosyć przeciętną karierę solo. W połowie lat 80. stworzył duet Olie & Jerry z Olliem E. Brownem (który był perkusistą sesyjnym wszystkich albumów zespołu Raydio). Ich dwa najpopularniejsze utwory stały się soundtrackami filmów: „Breakin’... There’s No Stopping Us” był muzyką filmu Breakin’ wydanego w 1984 roku; piosenka uzyskała 9. miejsce w Billboard Hot 100[12] i 1. miejsce w Hot Dance Club Songs[13]. Ich drugim singlem był „Electric Boogaloo” (z filmu Breakin’ 2: Electric Boogaloo), który nie uplasował się w liście Hot 100, ale zdobył 45. miejsce w Hot R&B/Hip-Hop Songs[14].

W 2013 roku początkowi członkowie zespołu (Arnell Carmichael i Vincent Bonham) reaktywowali zespół Raydio. Zwerbowali do swojego składu dwóch nowych członków – Jamesa Carmichaela[1] i młodego piosenkarza – Giovvaniego Roggersa[15]. Rozpoczęli trasy koncertowe z zespołami takimi jak Average White Band, War i DeBarge. Aktualnie grupa nadal funkcjonuje, występując na koncertach, festiwalach i prywatnych eventach[16][17].

Dyskografia edytuj

Wszystkie albumy i single wymienione poniżej, zostały wydane przez wydawnictwo Arista Records[18].

Albumy studyjne edytuj

Rok Tytuł Pozycja w liście przebojów Certyfikat
US[19] US R&B[20] AUS[21] CAN[22] SWE[23]
1978 Raydio 27 45 43 29 USA: złota płyta[24]
1979 Rock On 45 4 65 42 USA: złota płyta[24]
1980 Two Places at the Same Time 33 6 40 USA: złota płyta[24]
1981 A Woman Needs Love 13 1 USA: złota płyta[24]
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Single edytuj

Rok Tytuł Pozycja w liście przebojów Album
US[25] US R&B[26] US A/C[27] US DAN[28] AUS[21] BEL[29] CAN[22] IRE[30] NLD[31] NZ[32] UK[33]
1978 „Jack and Jill” 8 5 4 14 5 24 4 11 Raydio
„Is This a Love Thing” 20 17 27
„Honey I’m Rich” 43
1979 You Can’t Change That 9 3 25 6 17 9 12 12 Rock On
„More Than One Way to Love a Woman” 25
1980 „Two Places at the Same Time” 30 6 34 93 Two Places at the Same Time
„For Those Who Like to Groove” 14 23
„Can’t Keep You from Cryin’” 57
1981 „A Woman Needs Love (Just Like You Do)” 4 1 11 47 16 8 9 10 A Woman Needs Love
„Still in the Groove” 35
„That Old Song” 21 26 7
„It’s Your Night” 73
„–” oznacza, że singel nie był notowany.

Uwagi edytuj

  1. Grupa została rozwiązana w tym roku w chwili, kiedy główny wokalista – Ray Parker Jr., chciał rozpocząć karierę solo. Grupa odrodziła się w 2013 roku z inicjatywy Arnella Carmichaela i Vincenta Bohnama.

Przypisy edytuj

  1. a b Arnell Carmichael – Biografia [online], Facebook (ang.). Biografia muzyka Arnella Carmichaela, która znajduje się na Facebooku.
  2. a b David Roberts: British Hit Singles & Albums. Londyn: Guinness World Records, 2006, s. 451. ISBN 1-904994-10-5.
  3. Hot 100 [online], Billboard (ang.). Notowania z 18 sierpnia 1979 r.
  4. Sara Mansur, The ‘No Nukes’ Concert And The Fallacy Of Opposing Nuclear Power [online], Forbes, 17 sierpnia 2011 (ang.).
  5. No Nukes [online], Discogs (ang.).
  6. Hot 100 [online], Billboard (ang.). Notowania z 28 czerwca 1980 r.
  7. Hot 100 [online], Billboard (ang.). Notowania z 5 września 1981 r.
  8. Hot 100 [online], Billboard (ang.). Notowania z 20 czerwca 1981 r.
  9. Raydio – Biography [online], last.fm, 31 sierpnia 2011 (ang.).
  10. Keith Jones, Ray Parker Jr. – Biography [online], last.fm, 27 października 2011 (ang.).
  11. Ray Parker Jr. – Chart History [online], Billboard (ang.).
  12. Hot 100 [online], Billboard (ang.). Notowania z 4 sierpnia 1984 r.
  13. Billboard Hot Dance Club Play # 1's [online], Disco-disco, 18 grudnia 2008 (ang.).
  14. Ed Hogan, Ollie & Jerry – Biography [online], Allmusic (ang.).
  15. Arnell Carmichael, Sound Check „The Raydio Show” [online], Arnell Carmichael – Blogspot, 26 maja 2016 (ang.).
  16. Raydio, Raydio [online], Facebook, 26 lipca 2019 (ang.). Zdjęcie owej grupy, która reklamuje możliwość wynajęcia prywatnych koncertów.
  17. „Feelin’ The Funk Band” with Special Guest „Raydio” [online], Eventbrite [zarchiwizowane z adresu 2019-08-16] (ang.). Bilety, które można zakupić na koncert Raydio wraz z zespołem „Feelin’ The Funk Band”.
  18. Raydio – Albums [online], Discogs (ang.).
  19. Raydio Chart History – Billboard 200 [online], Billboard (ang.).
  20. Raydio Chart History – Top R&B/Hip-Hop Albums [online], Billboard (ang.).
  21. a b David Kent: Australian Charts Book 1970–1992. Turramurra: Australian Chart Book, 1993. ISBN 0-646-11917-6.
  22. a b RPM Weekly – Raydio [online], Library and Archives Canada, 22 lipca 2014 (ang.).
  23. Swedishcharts – Raydio [online], Swedish Charts Portal (ang.).
  24. a b c d Gold & Platinum [online], Recording Industry Association of America (ang.).
  25. Raydio Chart History – Hot 100 [online], Billboard (ang.).
  26. Raydio Chart History – Hot R&B/Hip-Hop Songs [online], Billboard (ang.).
  27. Raydio Chart History – Adult Contemporary [online], Billboard (ang.).
  28. Raydio Chart History – Dance Club Songs [online], Billboard (ang.).
  29. Raydio – BEL Charts [online], Radio 2 [zarchiwizowane z adresu 2012-04-09].
  30. Raydio – Top 100 Singles [online], The Irish Charts (ang.).
  31. Raydio – MegaCharts [online], Dutch Charts.
  32. Raydio – Recorded Music NZ [online], Charts.org.nz [zarchiwizowane z adresu 2016-01-17] (ang.).
  33. Raydio – UK Singles Charts [online], Official Charts (ang.).