Receptakl
Receptakl, receptakulum (łac. receptaculum) – rodzaj owocnika u grzybów. Wyrasta z kulistego lub jajowatego jaja i ma postać cylindrycznego, porowatego trzonu, na szczycie którego znajduje się słabo wyodrębniona główka, będącą odpowiednikiem kapelusza u grzybów kapeluszowych. Tego typu owocniki występują np. w rzędzie sromotnikowców[1]. Główka receptakla pokryta jest śluzowatą warstwą zarodnionośną (hymenium), w którym wytwarzane są zarodniki. Warstwa ta wydziela nieprzyjemny zapach, podobny do zapachu padliny. Zwabia on owady padlinożerne, które siadają na owocniku i wyjadają warstwę hymenium, przy okazji roznosząc zarodniki grzyba[2]. U niektórych gatunków, np. u okratka australijskiego górna część receptakla podczas dojrzewania pęka na kilka ramion, a warstwa zarodnionośna znajduje się na ich wewnętrznej stronie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
- ↑ Till R.Lohmeyer, Ute Kũnkele, Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, ISBN 83-85444-65-3.
- ↑ Wanda Rudnicka-Jezierska, Grzyby (Mycota). Tom XXIII. Podstawczaki (Basidiomycetes): purchawkowe (Lycoperdales), tęgoskórowe (Sclerodematales), pałeczkowe (Tulostomatales), gniazdnicowe (Nidulariales), sromotnikowe (Phallales), osiakowe (Podaxales), Kraków: Instytut Botaniki PAN, 1991, ISBN 83-85444-01-7.