Reinhard von Scheffer-Boyadel
Reinhard von Scheffer-Boyadel, właśc. Reinhard Gottlob Georg Heinrich Freiherr von Scheffer-Boyadel (ur. 28 marca 1851 w Hanau, zm. 8 listopada 1925 w Bojadłach) – generał pruskiej piechoty podczas I wojny światowej.
.jpg)
| |
 generał piechoty
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Reinhard Gottlob Georg Heinrich Freiherr von Scheffer-Boyadel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1851 |
| Data i miejsce śmierci |
8 listopada 1925 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
        .jpg){kind=small}          
| |
Życiorys edytuj
Reinhard von Scheffer urodził się 28 marca 1851 w Hanau w rodzinie Eduarda Scheffera – radnego w królewskim rządzie pruskim. Jego żoną była córką fabrykanta – Carla Adolfa Riebecka[1]. W 1870 zgłosił się na ochotnika do służby podczas wojny francusko-pruskiej[2], dołączając do 83 Pułku Piechoty[3]. Za udział w wojnie został odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy[1]. Następnie, w 1871 został porucznikiem Królewskiej Armii Pruskiej[2]. W latach 1874–1877 studiował w Pruskiej Akademii Wojennej[3]. W 1879 awansowany na porucznika. Od 1881 służył w Wielkim Sztabie Generalnym. W 1883 został awansowany na kapitana[1]. W 1894 roku von Scheffer został awansowany do stopnia podpułkownika i pełnił funkcję szefa sztabu Korpusu Gwardii, a następnie w 1899 został mianowany dowódcą 1 Pułku Grenadierów Gwardii im. Cesarza Aleksandra[1]. W 1890 został nobilitowany[4]. Następnie w 1901 objął 3 Brygadę Piechoty Gwardii jako generał dywizji i w 1903 został nadkwatermistrzem Wielkiego Sztabu Generalnego. W 1904 został generałem porucznikiem. W tym samym roku zakupił od hrabiny Ewy von Bassewitz-Levetzov wywodzącej się ze szlachty Kottwitz, dobra bojadelskie za 1 900 000 marek. W skład dóbr weszły: Pałac w Bojadłach, Bojadła, Sosnówka, Susłów, Przewóz, Święte, Mesze, Głuszyca, Połomie, Kartno, Pólko, Wirówek, Karczemka oraz folwarki Alexanderhof i Ziegelvorwerk[4]. W 1906 został mianowany dowódcą 2 Dywizji Gwardii[1], uzyskując w tym samym roku uzyskał tytuł barona przysługujący zakupu majątku Bojadła i zaczął posługiwać się tytułem Freiherr Boyadel[4]. W 1908 został awansowany do stopnia generała piechoty i mianowany generałem komendantem XI Korpusu Armii[1], którym dowodził aż do przejścia na emeryturę w 1913[2][5].
Udział w bitwie pod Łodzią (1914) edytuj
Jesienią 1914 po wybuchu I wojny światowej został powołany do czynnej służby wojskowej. Objął wówczas dowództwo nowo zorganizowanego XXV Korpusu Rezerwowego, który wszedł w skład 9 Armiipod dowództwem Augusta von Mackensena[5]. Między 12 a 16 listopada 1914 w trakcie bitwy pod Łodzią trzy korpusy 9 Armii całkowicie zniszczyły lewe skrzydło rosyjskiej 1 Armii Imperium Rosyjskiego, do czego przysłużył się w dużej mierze Korpus dowodzony przez Scheffera. Podczas walk jego korpusowi udało się przebyć około 120 km w ciągu pięciu dni, następnie przełamał linię wojsk rosyjskich i ruszył w kierunku Łodzi, docierając na wschód od Łodzi, lokują się na tyłach 2 Armii Imperium Rosyjskiego organizującej obronę tego terytorium i zaatakował Rosjan od tyłu. W wyniku przybycia rosyjskich posiłków 50 tysięczne oddziały Scheffera zostały otoczone -przez około 200 tysięczną Armię Rosyjską. Schrefferowi udało się uciec z okrążenia, wracając na linię niemieckiego frontu, tracąc około 4300 żołnierzy, przy 3-krotnie wyższych stratach rosyjskich. Ponadto jego wojska pojmały około 16 tys. jeńców i przejęły 64 działa[5]. Za ten manewr Scheffer otrzymał 2 grudnia 1914 order Pour le Mérite[6].
Bitwa pod Łodzią, zakończyła się wkroczeniem podjazdów niemieckich do miasta w niedzielny wczesny ranek 23 listopada?/6 grudnia 1914. Główne siły wojsk niemieckich – XXV Korpusu Rezerwy, dowodzone przez Scheffera, wkroczyły do Łodzi w tym samym dniu o godzinie 16:45, rozpoczynając prawie czteroletni okres okupacji miasta[7][8].
Od 3 września 1916 do 17 września 1917 Scheffer dowodził XVII Korpusem Rezerwowym. Następnie objął dowództwo nad 67 Korpusem. W grudniu 1918 przeszedł na emeryturę[1].
Odznaczenia edytuj
- Order Orła Czarnego z łańcuchem,
- Order Królewski Korony II klasy z gwiazdą,
- Krzyż Żelazny (1914) I klasy,
- Krzyż Honorowy I Klasy Orderu Domu Książęcego Hohenzollernów,
- Wielki Krzyż Orderu Alberta Niedźwiedzia,
- Krzyż Wielki Order Lwa Zeryngeńskiego,
- Wielki Komandor Bawarskiego Orderu Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wielki Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego,
- Krzyż Honorowy Reusski I klasy,
- Wielki Krzyż Order Sokoła Białego,
- Wielki Krzyż Orderu Ernestyńskiego,
- Order Krzyża Honorowego I klasy,
- Wojskowy Krzyż Zasługi Księstwa Waldecku i Pyrmontu III klasy,
- Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela,
- Wielki Komandor Orderu Korony Włoch,
- Order Korony Żelaznej I klasy,
- Rosyjski Order Świętej Anny II klasy z diamentami,
- Krzyża Komandorskiego Orderu Miecza II klasy,
- Order Medżydów II klasy[9],
- Pour le Mérite[6].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Reinhard von Scheffer-Boyadel [online], prussianmachine.com [dostęp 2022-05-09].
- ↑ a b c Ulrich Trumpener, Junkers and Others: the Rise of Commoners in the Prussian Army, 1871-1914, „Canadian Journal of History”, 14 (1), 1979, s. 29–48, DOI: 10.3138/cjh.14.1.29, ISSN 0008-4107 [dostęp 2022-05-09].
- ↑ a b Залесский К.А. Кто был кто во второй мировой войне. Союзники Германии. Москва, 2003.
- ↑ a b c Grzegorz. Bosy, Rozwój wsi Bojadła jako centrum majątku ziemskiego na północnym Śląsku do 1945 roku, 2013, OCLC 909680757 [dostęp 2022-05-09].
- ↑ a b c Trevor N. Dupuy, A genius for war. The German army and general staff, 1807-1945, Falls Church, Va.: N, 1997, ISBN 0-9638692-1-3, OCLC 38943022 [dostęp 2022-05-09].
- ↑ a b Karl Friedrich Hildebrand, Die Ritter des Ordens Pour le mérite, Osnabrück: Biblio, 1998–, ISBN 3-7648-2473-5, OCLC 40133827 [dostęp 2022-05-09].
- ↑ Arkadiusz Grzegorczyk, Ilustrowana encyklopedia historii Łodzi. Od wojny do niepodległości. Miasto w latach 1914–1948, t. 8, 2010, s. 228, ISSN 1731-092X.
- ↑ Mieczysław Hertz, Łódź w czasie Wielkiej Wojny, t. I, 1933, s. 56.
- ↑ Rangliste der Königlich Preußischen Armee und des XIII. (Königlich Württembergischen) Armeekorps für 1914. Mit den Dienstalterslisten der Generale und der Stabsoffiziere [...]. Nach dem Stande vom 6. Mai 1914 – Śląska Biblioteka Cyfrowa, www.sbc.org.pl, Berlin 1914 [dostęp 2022-05-08] (niem.).