Renāte Lāce

łotewska lekkoatletka

Renāte Lāce (ur. 18 lutego 1943 w Rydze, zm. 3 marca 1967 tamże[1][2]) – łotewska lekkoatletka, sprinterka i skoczkini w dal startująca w barwach Związku Radzieckiego, medalistka mistrzostw Europy z 1966, olimpijka.

Renāte Lāce
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1943
Ryga

Data i miejsce śmierci

3 marca 1967
Ryga

Wzrost

174 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa Europy
brąz Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 100 m
Uniwersjada
złoto Porto Alegre 1963 bieg na 100 m
złoto Porto Alegre 1963 sztafeta 4 × 100 m
złoto Budapeszt 1965 sztafeta 4 × 100 m
srebro Porto Alegre 1963 bieg na 200 m

Zdobyła złote medale w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów oraz srebrny medal w biegu na 200 metrów na Letniej Uniwersjadzie w 1963 w Porto Alegre[2][3].

Odpadła w półfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, a radziecka sztafeta 4 × 100 metrów w składzie: Galina Gajda, Lāce, Ludmiła Samotiosowa i Galina Popowa zajęła 4. miejsce w finale[1]. Ponownie zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów na Letniej Uniwersjadzie w 1965 w Budapeszcie[2].

Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów, która biegła w składzie: Wira Popkowa, Wałentyna Bolszowa, Samotiosowa i Lāce. Na tych samych mistrzostwach Lāce zajęła 10. miejsce w skoku w dal oraz odpadła w eliminacjach biegu na 100 metrów[4].

Ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów (w składzie: Lāce, Wałentyna Masłowska, Marija Itkina i Popowa) czasem 1:35,1 14 lipca 1963 w Moskwie[5], a także rekord ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów wynikiem 44,4 (21 października 1964 w Tokio)[6].

Rekordy życiowe Lāce[2]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 1964 11,4
bieg na 200 metrów 1965 23,8
skok w dal 1966 6,21

Przypisy

edytuj
  1. a b Renāte Lāce [online], olympedia.org [dostęp 2020-11-21] (ang.).
  2. a b c d Latvijas olimpieši: Renāte Lāce [online], olimpiade.lv [dostęp 2024-01-08] (łot.).
  3. World Students Games (Universiade – Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2017-05-06] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 527, 529–530 [dostęp 2020-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 300 [dostęp 2017-05-07] (ang.).
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 366. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).