Rezerwat Zarafszański

Rezerwat Zarafszański[3] (uzb. Zarafshon davlat qoʻriqxonasi) – rezerwat przyrody położony we wschodnim Uzbekistanie, w dolinie rzeki Zarafszan w południowo-wschodniej części wilajetu samarkandzkiego. Głównym celem jego utworzenia była ochrona występującej w nim odmiany lasu łęgowego, tzw. tugaju.

Rezerwat Zarafszański
Zarafshon davlat qoʻriqxonasi
ilustracja
Państwo

 Uzbekistan

Data utworzenia

1975[1]

Powierzchnia

2352 ha[2]

Położenie na mapie Uzbekistanu
Mapa konturowa Uzbekistanu, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Zarafszański”
Ziemia39°35′50″N 67°14′14″E/39,597222 67,237222

Warunki naturalne

edytuj

Rezerwat Zarafszański rozciąga się od wzgórza Chapan-Ata w górę rzeki Zarafszan, wzdłuż jej prawego brzegu. Składa się z dwóch części, oddalonych od siebie o około 300 m. Ich szerokość wynosi 100–140 m, przeciętna długość – 47 km. Najpospolitsze są gleby aluwialne. Najpospolitsze drzewa w rezerwacie to topole z gatunków Populus pruinosa i topola eufracka (P. euphratica) oraz wierzby: Salix wilhelmsiana i Salix songorica. Wśród krzewów dominuje słonisz srebrzysty (Halimodendron halodendron)[4].

W rezerwacie odnotowano 24 gatunki ssaków, w tym jelenie szlachetne (Cervus elaphus; reintrodukowane na teren rezerwatu w 2007), 10 gatunków gadów, 2 gatunki płazów i blisko 18 gatunków ryb[1]. W rezerwacie stwierdzono 218 gatunków ptaków. BirdLife International od 2008 roku uznaje rezerwat za ostoję ptaków IBA. Do gatunków, które zaważyły o uznaniu rezerwatu za ostoję, należą: dzięcioł białoskrzydły (Dendrocopos leucopterus), kraska zwyczajna (Coracias garrulus), orlik grubodzioby (Clanga clanga), syczek arabski (Otus brucei), ślepowron zwyczajny (Nycticorax nycticorax), lelek egipski (Caprimulgus aegyptius) i trznadel rudogłowy (Granativora bruniceps)[2]. Jednym z celów utworzenia rezerwatu była ochrona podgatunku bażantów zwyczajnych Phasianus colchicus zerafschanicus[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c заявка на участие в программе малых грантов глобального экологического фонда (пмг гэф). Краткое описание контекста. [w:] The project for conservation of biodiversity in Zarafshan reserve [on-line]. The GEF Small Grants Program. [dostęp 2016-12-30]. (ros.).
  2. a b Zarafshan State Nature Reserve. BirdLife Data Zone. [dostęp 2016-12-31].
  3. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych: Nazewnictwo geograficzne świata. T. Zeszyt 5. Azja Środkowa i Zakaukazie. Warszawa: Główny urząd geodezji i kartografii, 2005.
  4. Khislat K. Khaydarov, Flora D. Kabulova, Bogusław Wiłkomirski. Current state of Zarafshan tugay ecosystems and their protection. „Rocznik Świętokrzyski”. 5, s. 51–59, 2014.