Rheinardia

	Rheinardia
	Maingounat, 1882
	; Przedstawiciel rodziny – samica argusa czubatego (R. ocellata)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Pavonini
Rodzaj	Rheinardia
	Typ nomenklatoryczny
	Argus ocellatus Elliot, 1871
Synonimy
	Rheinardius Oustalet, 1882; Rheinartius Oustalet, 1883; Rheinhardius P.L. Sclater & Saunders, 1883; Rheinardtius Ogilvie-Grant, 1893;
	Rheinardius Oustalet, 1882; Rheinartius Oustalet, 1883; Rheinhardius P.L. Sclater & Saunders, 1883; Rheinardtius Ogilvie-Grant, 1893;
Gatunki
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Rheinardia – rodzaj ptaków z podrodziny bażantów (Phasianinae) w obrębie rodziny kurowatych (Phasianidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji (Laos, Wietnam i Malezja)^[6].

Morfologia

Długość ciała samic 74–75 cm (ogon 35–43 cm), samców 190–235 cm (ogon 120–173 cm)^[6].

Systematyka

Etymologia

Rheinardia (Rheinardius, Rheinartius, Rheinhardius): ppłk. Pierre-Paul Rheinart (1840–1902), Armée de terre, odkrywca w Laosie w roku 1869, Chargé d’affaires w Annamie i Tonkinie w latach 1875–1876 i 1879–1883, rezydent generalny w Annamie w latach 1884 i 1888–1889, myśliwy specjalizujący się w łowach na grubego zwierza^[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[8]:

Rheinardia ocellata (Elliot, 1871) – argus czubaty
Rheinardia nigrescens Rothschild, 1902 – argus górski

Uwagi

↑ ^a ^b Wariant pisowni Rheinardia Maingounat, 1882.
↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Rheinardia Maingounat, 1882.

Przypisy

↑ Ch.A. Maingonnat: La Science pour tous. 1882, s. 210. (fr.).
↑ É. Oustalet. Description d’un type peu connue de l’ordre des Gallinacés. „Bulletin hebdomadaire de l’Association Scientifique de France”. 2^e série. 5, s. 243, 1882. (fr.).
↑ É. Oustalet. Description du Rheinardius ocellatus, Gallinacé voisin des Argus. „Revue des travaux scientifiques”. Année 1883, s. 723, 1883. (fr.).
↑ P.L. Sclater & H. Saunders. Oustalet on a new Form of Gallinæ. „The Ibis”. Fifth series. 1 (1), s. 107, 1883. (ang.).
↑ W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the game birds (Pterodetess Gallinæ, Opishocomi, Hemipodii) in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1893, s. 366, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).
↑ ^a ^b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phasia1.01. [dostęp 2023-04-24]. (ang.).
↑ Rheinardia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-04-24] (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-24].

[wp-2] Wariant pisowni Rheinardia Maingounat, 1882.

[npp-5] Niepoprawna późniejsza pisownia Rheinardia Maingounat, 1882.

[mai-1] Ch.A. Maingonnat: La Science pour tous. 1882, s. 210. (fr.).

[ous82-3] É. Oustalet. Description d’un type peu connue de l’ordre des Gallinacés. „Bulletin hebdomadaire de l’Association Scientifique de France”. 2^e série. 5, s. 243, 1882. (fr.).

[ous83-4] É. Oustalet. Description du Rheinardius ocellatus, Gallinacé voisin des Argus. „Revue des travaux scientifiques”. Année 1883, s. 723, 1883. (fr.).

[scl&sau-6] P.L. Sclater & H. Saunders. Oustalet on a new Form of Gallinæ. „The Ibis”. Fifth series. 1 (1), s. 107, 1883. (ang.).

[gra-7] W.R. Ogilvie-Grant: Catalogue of the game birds (Pterodetess Gallinæ, Opishocomi, Hemipodii) in the collection of the British Museum. London: The Trustees, 1893, s. 366, seria: Catalogue of the Birds in the British Museum. (ang.).

[botw-8] D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Pheasants, Grouse, and Allies (Phasianidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.phasia1.01. [dostęp 2023-04-24]. (ang.).

[job-9] Rheinardia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2023-04-24] (ang.).

[mie&kuz-10] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja: 2023-03-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-04-24].

[1]

[a]

[2]

[3]

[b]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]