Richard O’Connor (polityk)
Richard O’Connor (ur. 4 sierpnia 1851 w Sydney, zm. 18 listopada 1912 tamże) – australijski prawnik i polityk, członek pierwszego gabinetu federalnego po powstaniu Związku Australijskiego.
 O’Connor w stroju sędziego Sądu Najwyższego | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 listopada 1912 |
| Wiceprzewodniczący Federalnej Rady Wykonawczej Australii | |
| Okres |
od 1901 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
nowy urząd |
| Następca | |
Życiorys
edytujKariera zawodowa
edytujUkończył studia prawnicze, zaś karierę zawodową zaczynał jako urzędnik w kancelarii parlamentu kolonii Nowa Południowa Walia. W 1876 uzyskał prawo wykonywania zawodu adwokata. Równocześnie z praktyką prawniczą, udzielał się również jako publicysta związany z prasą adresowaną do australijskich katolików oraz osób pochodzenia irlandzkiego (zresztą te grupy w dużej mierze pokrywały się).
Kariera polityczna
edytujW 1887 został wybrany do Rady Ustawodawczej kolonii z ramienia Partii Protekcjonistycznej. W latach 1891–93 był ministrem sprawiedliwości kolonii.
Należał do najbardziej aktywnych zwolenników powstania federacji wśród polityków ze swojej kolonii, dzięki czemu znalazł się w składzie delegacji Nowej Południowej Walii na konwencje mające wypracować konstytucję przyszłego Związku. Gdy w 1901 Związek stał się wreszcie faktem, został wybrany do pierwszego składu Senatu. Był także wiceprzewodniczącym Federalnej Rady Wykonawczej w gabinecie Bartona.
Sędzie Sądu Najwyższego
edytujW 1903 – podobnie jak sam premier – wycofał się z życia politycznego i przyjął nominację na sędziego Sądu Najwyższego. Zasiadał w nim aż do swej śmierci w roku 1912. Pod koniec życia chorował na niedokrwistość Addisona-Biermera.