Irlandczycy
Ten artykuł od 2011-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Irlandczycy (ang. Irish people, irl. Muintir na hÉireann, na hÉireannaigh, na Gaeil) – naród pochodzenia celtyckiego zamieszkujący Irlandię.
![]() Mapa diaspory irlandzkiej na świecie | |
Populacja |
80 000 000 |
---|---|
Miejsce zamieszkania |
Irlandia: 3 900 660 |
Język | |
Religia | |
Pokrewne |
Szkoci, Manx, Walijczycy, Kornwalijczycy, Bretończycy, Anglicy |
W przeszłości ich językiem ojczystym był język irlandzki, ale współcześnie jest to zazwyczaj język angielski (tylko dla niespełna 1% Irlandczyków językiem ojczystym jest język irlandzki). Dominującym wyznaniem wśród Irlandczyków jest katolicyzm, schrystianizowani w V wieku naszej ery. Zasadniczą rolę w etnogenezie odegrali Celtowie, którzy w IV-III wieku p.n.e. opanowali wyspę Irlandię. Od XII wieku świadomość narodowa kształtowała się w walce z Anglikami. W XVII wieku utracili całkowicie niepodległość, co spowodowało liczną emigrację w XIX i na początku XX wieku do Ameryki.
Około 80 mln osób na całym świecie przyznaje się do pochodzenia irlandzkiego[1]. Istnieje bardzo duża diaspora Irlandczyków mieszkających poza Irlandią, najwięcej w Stanach Zjednoczonych – 36,5 mln. Wielu zamieszkuje także Kanadę – 4,3 mln i Australię – 1,9 mln. W średniowieczu irlandzka kultura oddziaływała na Europę Zachodnią, ale stopniowo ulegała kulturze angielskiej i traciła celtycki charakter. Od XIX wieku notuje się odrodzenie irlandzkiej kultury i zachowanie celtyckiej tożsamości, zwłaszcza języka. W kulturze ludowej przetrwały do dziś elementy celtyckie, bogaty i żywy folklor muzyczny i słowny oraz kult Świętego Patryka, bohatera narodowego.
PrzypisyEdytuj
- ↑ The island history. discoverireland.com. (ang.).