Riho Terras
Riho Terras (ur. 17 kwietnia 1967 w Kohtla-Järve) – estoński wojskowy i polityk, generał, w latach 2011–2018 dowódca Estońskich Sił Obronnych, poseł do Parlamentu Europejskiego IX i X kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 kwietnia 1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
wojskowy, polityk |
| Odznaczenia | |
              
| |
Życiorys
edytujUrodził się 17 kwietnia 1967 w Kohtla-Järve w Estońskiej SRR[1]. W 1985 ukończył szkołę średnią w Jõhvi, po czym przez trzy lata odbywał służbę w Marynarce Wojennej ZSRR. Pozostał następnie zawodowym wojskowym. Studiował w międzyczasie historię na Uniwersytecie w Tartu, a także uzyskał magisterium z politologii i socjologii na Universität der Bundeswehr. Kształcił się też w różnych uczelniach wojskowych, w tym w Royal College of Defence Studies w Wielkiej Brytanii[1].
W latach 90. służył w piechocie, w latach 1998–2000 dowodził oddziałem reprezentacyjnym Vahipataljon. W 2000 był szefem sztabu Kaitseliit, estońskiej ochotniczej obrony terytorialnej. W latach 2001–2004 był attaché wojskowym w Niemczech i Polsce. W latach 2005–2008 pracował w sztabie generalnym Estońskich Sił Obronnych, gdzie m.in. kierował wydziałem analiz i planowania, a w 2008 zajmował stanowisko zastępcy szefa sztabu do spraw operacyjnych. W międzyczasie w 2007 był zastępcą szefa sztabu misji NTM-I. W latach 2008–2010 pełnił funkcję stałego sekretarza w resorcie obrony. W 2011 powrócił do sztabu generalnego jako zastępca szefa sztabu do spraw operacyjnych i następnie szef sztabu[1]. Jeszcze w 2011 objął stanowisko dowódcy Estońskich Sił Obronnych, które zajmował do 2018[2].
Stopniowo awansował w strukturze estońskich sił zbrojnych. W 2011 otrzymał nominację na generała brygady[3]. Awans na najwyższy stopień generalski uzyskał w 2017[4].
Po odejściu z wojska w 2019 dołączył do centroprawicowej partii Isamaa, stając się jej kandydatem w wyborach europejskich[2]. Uzyskał mandat europosła, jednak jego objęcie zawieszono do czasu brexitu[5]. W PE IX kadencji ostatecznie zasiadł w lutym 2020[6]. W 2023 uzyskał mandat poselski do estońskiego parlamentu[7] (jednak zrezygnował z jego objęcia[8]). W 2024 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach europejskich[9].
Życie prywatne
edytujMąż dyplomatki Kaili Terras[10], ojciec polityka Hendrika Johannesa Terrasa[11].
Odznaczenia
edytuj- Order Krzyża Orła I klasy (2018)[12][13]
- Order Krzyża Orła IV klasy (2005)[12][14]
- Odznaka Zasługi Sił Obrony[12]
- Krzyż Zasługi Sztabu Generalnego Sił Obrony[12]
- Medal Uczestników Międzynarodowych Wojskowych Misji Pokojowych[12]
- Złoty Baltic Defence College Service Cross[12]
- Krzyż Zasługi Ministerstwa Obrony Estonii I klasy (2018)[12][15]
- Krzyż Honorowy Bundeswehry w Złocie (Niemcy, 2010)[12][16]
- Order Westharda I klasy (Łotwa, 2012)[12][17]
- Oficer Legii Honorowej (Francja, 2013)[18]
- Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (Niemcy, 2013)[12]
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (Polska, 2014)[12][19]
- Krzyż Wielki Orderu Lwa Finlandii (Finlandia, 2014)[12]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi (Norwegia, 2015)[20]
- Medal NATO[12]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c General Riho Terras, mil.ee [zarchiwizowane 2018-04-22] (ang.).
- ↑ a b Former defence chief Riho Terras joins Isamaa, to run for MEP [online], err.ee, 24 marca 2019 [dostęp 2019-04-06] (ang.).
- ↑ Sõjaväeliste auastmete andmine [online], riigiteataja.ee, 20 czerwca 2011 [dostęp 2019-04-06] (ang.).
- ↑ 13. R. Terrasele sõjaväelise auastme andmine, president.ee, 20 lutego 2017 [zarchiwizowane 2017-02-21] (ang.).
- ↑ Goodbye. Hello: New MEPs join parliament after Brexit [online], france24.com, 31 stycznia 2020 [dostęp 2020-02-01] (ang.).
- ↑ Riho Terras [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-02-01].
- ↑ Elected members of the Riigikogu, rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023 [zarchiwizowane 2023-03-06] (ang.).
- ↑ New Riigikogu lineup to include flurry of MP substitutions [online], err.ee, 3 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-10] (ang.).
- ↑ Voting and election result, ep2024.valimised.ee, 10 czerwca 2024 [zarchiwizowane 2024-06-09] (ang.).
- ↑ Estonia appoints new ambassador to Lithuania [online], err.ee, 28 października 2024 [dostęp 2025-03-25] (est.).
- ↑ Riho Terrase poeg Hendrik Johannes suhtest oma isaga: panne päris loopima ei hakka [online], tv3.ee, 23 marca 2023 [dostęp 2025-03-25] (est.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m General Riho Terras [online], NATO [dostęp 2025-03-10] (ang.).
- ↑ Bearers of Decorations – Riho Terras – Kotkaristi I klassi teenetemärk [online], president.ee [dostęp 2025-03-10] (ang.).
- ↑ Bearers of Decorations – Riho Terras – Kotkaristi IV klassi teenetemärk [online], president.ee [dostęp 2025-03-10] (ang.).
- ↑ Outgoing defence chief Gen. Riho Terras bestowed Cross of Merit, 1st Class [online], err.ee, 29 listopada 2018 [dostęp 2025-03-10] (ang.).
- ↑ Kolonel Riho Terrasele anti üle Saksamaa kõrgeim sõjaväeline autasu [online], delfi.ee, 21 kwietnia 2011 [dostęp 2025-03-10] (est.).
- ↑ Par Viestura ordeņa piešķiršanu [online], vestnesis.lv, 5 czerwca 2012 [dostęp 2025-03-10] (łot.).
- ↑ Ordre national de la Légion d’honneur, ee.ambafrance.org [zarchiwizowane 2023-07-08] (fr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2014 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2014 r. poz. 640).
- ↑ Tildelinger av ordener og medaljer [online], kongehuset.no [dostęp 2025-03-11] (norw.).