Rowianka

Rowianka
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Strumień
Długość	10,78–12,50 km
Powierzchnia zlewni	23,48 km²
	Źródło
Miejsce	między wsią Wierciszewo a osadą Kołzin
Współrzędne	54°16′44″N 16°19′22″E/54,278889 16,322778
	Ujście
Recypient	Unieść
Miejsce	na SW od wsi Kleszcze
Współrzędne	54°15′25″N 16°13′10″E/54,256944 16,219444
	Położenie na mapie Polski źródło ujście

Rowianka – strumień na Pobrzeżu Koszalińskim, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, płynący w całości na terenie gminy Sianów, o długości od 10,78 do 12,50 km^[1].

Powierzchnia zlewni Rowianki wynosi 23,48 km²^[1].

Źródło Rowianki znajduje się między wsią Wierciszewo a linią kolejową nr 202^[2]. Stąd płynie na południe pod starą brukowaną drogą Wierciszewo-Karnieszewice, przy przejeździe kolejowo-drogowym, obok osady Kołzin, a za nią biegnie przy linii kolejowej i dalej w kierunku południowo-zachodnim. Tam kamiennym przepustem przepływa pod drogą powiatową Sianów – Wierciszewo. Miejsce to, zwane przez powojennych mieszkańców Wierciszewa "Białym Mostkiem", uważane było za nawiedzone przez duchy i zjawy (mężczyzna bez głowy). Następnie urokliwymi meandrami płynie przez las, gdzie do 1883 roku istniał most na starym trakcie Sianów – Wierciszewo, zlikwidowanym po wybudowaniu nowej drogi. Dalej przepływa przez osadę Skibienko, gdzie do połowy XX wieku wpadała do stawu (zbiornika) zasilającego istniejący tam młyn, dalej płynie już na zachód połączona z siecią rowów melioracyjnych. Dalej przez ponad 2 km płynie równolegle do Unieści, do której uchodzi na obszarze na południowy zachód od wsi Kleszcze.

Nazwę Rowianka wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Kanal Mühlenbach^[3].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b Region bilansowy nr 15 – Przymorze od Parsęty do jeziora Jamno. W: Studium bezpośredniego zagrożenia powodziowego na obszarze RZGW Szczecin. Poznań: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, 2008, s. 20.
↑ Arkusz N-33-69-B. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2010-08-20].
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)

Bibliografia

Reymanns Special-Karte -Koslin
U stóp Góry Chełmskiej – Praca zbiorowa – Towarzystwo Ziemi Sianowskiej

[IMGW-1] Region bilansowy nr 15 – Przymorze od Parsęty do jeziora Jamno. W: Studium bezpośredniego zagrożenia powodziowego na obszarze RZGW Szczecin. Poznań: Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, 2008, s. 20.

[2] Arkusz N-33-69-B. W: Zakład Hydrografii i Morfologii Koryt Rzecznych IMGW: Rastrowa Mapa Podziału Hydrograficznego Polski. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, 2007-10. [dostęp 2010-08-20].

[3] Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)

[1]

[2]

[3]