Royal College of Physicians of Edinburgh

Royal College of Physicians of Edinburgh (Królewskie Kolegium Lekarskie w Edynburgu) – instytucja wprowadzająca standardy kształcenia lekarzy w Szkocji[1]. Kolegium zostało utworzone w 1681 roku na podstawie aktu królewskiego. Zrzesza 12 tysięcy członków z całego świata[2].

The Royal College of Physicians of Edinburgh
Ilustracja
Siedziba Królewskiego Kolegium Lekarskiego w Edynburgu
Data założenia

1681

Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Szkocja

Adres

9 Queen Street, Edinburgh, Scotland

Położenie na mapie Edynburga
Mapa konturowa Edynburga, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „The Royal College of Physicians of Edinburgh”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, w centrum znajduje się punkt z opisem „The Royal College of Physicians of Edinburgh”
Położenie na mapie Szkocji
Mapa konturowa Szkocji, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „The Royal College of Physicians of Edinburgh”
Ziemia55°57′18,0″N 3°11′47,4″W/55,955000 -3,196500
Strona internetowa
Siedziba Królewskiego Kolegium Lekarskiego w Edynburgu

Historia edytuj

Kolegium zostało utworzone w 1681 roku głównie dzięki staraniom Dr Roberta Sibbalda[3]. Poprzednie próby stworzenia tej instytucji były bezskuteczne[4]. W gronie 21 członków założycieli Kolegium jedenastu było studentami lub absolwentami Uniwersytetu Lejdejskiego[3]. Kolegium otrzymało nowy, zaktualizowany akt prawny w październiku 1861 roku[4].

Zmiany prawne przeprowadzone w 1920 roku pozwoliły na przyjmowanie do Kolegium kobiet na równych prawach z mężczyznami[4]. W maju 2005 roku dokonano kolejnych zmian w statucie Kolegium[5].

Farmakopea Edynburska edytuj

Pierwszą, nieudaną próbę stworzenia Farmakopei podjęło Edynburskie Kolegium Lekarskie w 1683 roku, ale pierwsze wydanie Farmakopei ukazało się dopiero w 1699 roku. Współtwórcą Farmakopei Edynburskiej był Robert Sibbald, drugi z kolei prezes Kolegium[6]. Pierwsze wydanie Farmakopei nosiło tytuł Pharmacopoea Colegi Regii Medicorum Edimburgensium[6]. Do 1817 roku było dziewięć wydań po łacinie, następne były w języku angielskim. Od 1864 roku Farmakopea Edynburska, podobnie jak Londyńska i Dublińska występowały łącznie jako Farmakopea Brytyjska(inne języki)[6].

Siedziba Kolegium edytuj

Początkowo siedzibą Kolegium był budynek położony na Starym Mieście Edynburga[7]. Kamień węgielny pod nowy budynek i bibliotekę na Nowym Mieście położył William Cullen 27 listopada 1775 roku[8]. Budowa trwała aż do roku 1830 i okazała się bardzo kosztowna[4]. Jeszcze przed zasiedleniem budynek został więc sprzedany, a następnie zburzony w 1841 roku[3]. Kolegium nie posiadało własnego budynku w okresie 1843 a 1846 i zmuszone było wynajmować pomieszczenia zastępcze[4].

 
Wielka Sala w siedzibie Kolegium

Kamień węgielny został położony 8 sierpnia 1844 roku[4] pod nowy budynek, którego projektantem był Thomas Hamilton[9]. W 1846 roku ukończono budynek przy Queen Street[10]. W 1868 roku Kolegium zakupiło przylegający do niego budynek, wybudowany w latach 1770–1771 i następnie wynajmowało różnym instytucjom aż do roku 1957. Kolejne dwa budynki zostały zakupione w XX wieku[11].

Biblioteka Sibbalda edytuj

 
Nowa Biblioteka w siedzibie Kolegium

W 1682 roku Robert Sibbald podarował Bibliotece zbiór około stu książek[12]. Przy końcu XVIII wieku Biblioteka była umiejscowiona w budynku szpitala Royal Infirmary(inne języki)[4]. Biblioteka nosi imię Roberta Sibbalda i zawiera wiele cennych pozycji[13]. Biblioteka posiada nowoczesne oprogramowanie informatyczne, w 2015 roku dokonano digitalizacji 5000 listów Williama Cullena z lat 1750–1790[14].

Laboratorium badawcze edytuj

W roku 1888 podjęto decyzję o stworzeniu własnego laboratorium badawczego. Laboratorium było początkowo umiejscowione przy ulicy Lauriston, w pobliżu Royal Infirmary[15]. Nowy, trzypiętrowy budynek został zakupiony w 1896 roku i mieścił oddział bakteriologiczny, chemiczny, histologiczny i eksperymentalny[15]. Po stworzeniu Narodowej Służby Zdrowia, laboratorium zostało zamknięte z powodu braku funduszów[3].

Publikacje edytuj

Królewskie Kolegium Lekarskie w Edynburgu wydaje recenzowane czasopismo Journal of the Royal College of Physicians, założone w 1971 roku[16].

Członkowie edytuj

Członkiem Królewskiego Kolegium Lekarskiego (MRCP) zostaje się po zdaniu egzaminu organizowanego przez Królewskie Kolegia Lekarskie w Londynie, Edynburgu i Glasgow[a][17].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Członkowie Kolegium mają, m.in. bezpłatny dostęp do portalu edukacyjnego, zniżki w korzystaniu z infrastuktury Kolegium i szkolenia specjalistycznego i możliwość korzystania z pomieszczeń położonych w centrum Edynburga[18].

Przypisy edytuj

  1. Joint Royal College Postgraduate Training Board: About us. [dostęp 2018-08-01].
  2. Royal College of Physicians of Edinburgh: Membership: Representation. [dostęp 2018-08-02].
  3. a b c d Ronald Girdwood, Three hundred years of the Royal College of Physicians of Edinburgh, „British Medical Journal (Clinical Research Edition)”, 283(6292), 1981, s. 651–654, DOI10.1136/bmj.283.6292.651, PMID790117.
  4. a b c d e f g Matthew H Kaufman, Early History of The Royal College of Physicians of Edinburgh, „Res Medica”, 268, 2005, s. 49–53, DOI10.2218/resmedica.v268i2.1029.
  5. Royal College of Physicians of Edinburgh: RCPE Royal Charter. [dostęp 2018-08-02].
  6. a b c David L. Cowen, The Edinburgh Pharmacopoeia, „Medical History”, 1(2), 1957, s. 123–139, DOI10.1017/s0025727300021049, PMID13417895.
  7. National Record of the Historic Environment: Edinburgh, 24, 26 And 28 High Street, Fountain Close. Canmore. [dostęp 2018-08-03].
  8. Anthony Lewis, The Builders of Edinburgh New Town, „Garden History”, 43(1), s. 12–23.
  9. Basic Site Details: Royal College of Physicians. Dictionary of Scottish Architects. [dostęp 2018-08-06].
  10. Edinburgh, 9-10 Queen Street, Royal College Of Physicians. Canmore. [dostęp 2018-08-06].
  11. Leisure & commercial: Royal College of Physicians. [dostęp 2018-08-06].
  12. A Visit to the Royal College of Physicians. Uniwersytet Edynburski, 25 November 2015. [dostęp 2018-08-06].
  13. A visit to the Royal College of Physicians of Edinburgh Library. Lothian Health Services Archive, 30 September 2011. [dostęp 2018-08-06].
  14. Tim Bugler: Letters sent to legendary Scots doctor go online. [w:] The Scotsman [on-line]. 11 maja 2015. [dostęp 2018-08-06].
  15. a b The New Research Laboratory of the Royal College of Physicians of Edinburgh. „British Medical Journal”. 2 (1872), s. 1455–1457, 14 November 1896. DOI: 10.1136/bmj.2.1872.1455. PMID: 20756591. PMCID: PMC2510996. 
  16. Chronicle. Proceedings of the Royal College of Physicians of Edinburgh.. [w:] NLM Catalog [on-line]. National Library of Medicine. [dostęp 2018-08-06].
  17. Membership. Royal College of Physicians of Edinburgh. [dostęp 2018-08-06].
  18. Member benefits. Royal College of Physicians of Edinburgh. [dostęp 2018-08-07].