Rudolf Różycki
Rudolf Różycki (ur. 2 października 1857 w Kałuszu, zm. 11 grudnia 1936 w Warszawie) – polski sędzia.
Data i miejsce urodzenia |
2 października 1857 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 grudnia 1936 |
Zawód, zajęcie |
sędzia |
Narodowość |
polska |
Tytuł naukowy |
docent |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fb/%D0%9D%D0%B0%D0%B4%D0%B3%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%BA_%D0%BD%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D1%96_%D1%81%D1%83%D0%B4%D0%B4%D1%96_%D0%A0%D1%83%D0%B4%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D1%84%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D0%B6%D0%B8%D1%86%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE..jpg/240px-%D0%9D%D0%B0%D0%B4%D0%B3%D1%80%D0%BE%D0%B1%D0%BE%D0%BA_%D0%BD%D0%B0_%D0%BC%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D0%BB%D1%96_%D1%81%D1%83%D0%B4%D0%B4%D1%96_%D0%A0%D1%83%D0%B4%D0%BE%D0%BB%D1%8C%D1%84%D0%B0_%D0%A0%D1%83%D0%B6%D0%B8%D1%86%D1%8C%D0%BA%D0%BE%D0%B3%D0%BE..jpg)
Życiorys
edytujUkończył gimnazjum w Samborze. Absolwent studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, gdzie w 1880 uzyskał tytuł naukowy doktora praw. Pracował w instytucjach skarbowych i sądowych w ramach zaboru austriackiego. W 1899 habilitował się w zakresie prawa skarbowego. W stopniu docenta był wykładowcą prawa skarbowego na Uniwersytecie Franciszkańskim oraz na Akademii Rolniczej w Dublanach. Od stycznia 1904 był radcą dworu w Trybunale Administracyjnym w Wiedniu.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości od kwietnia 1919 był sędzią Sądu Najwyższego, od października 1922 był jednym z prezesów Najwyższego Trybunału Administracyjnego, od 21 czerwca 1930 pierwszym prezesem. Od 13 listopada 1926 został nominowany na urząd prezesa Trybunału Kompetencyjnego. W październiku 1932 przeszedł w stan spoczynku. Od czerwca 1922 do 1934 był profesorem prawa skarbowego w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie[1].
Zmarł w Warszawie 11 grudnia 1936. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)[2]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[3]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 grudnia 1924)[4]
Przypisy
edytuj- ↑ Wolna Wszechnica Polska. W: Szkoły wyższe Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: 1930, s. 312.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na polu sądownictwa administracyjnego”.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego”.
- ↑ M.P. z 1924 r. nr 299, poz. 979 „w uznaniu zasług, położonych na polu organizacji i rozwoju sądownictwa administracyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej”.
Bibliografia
edytuj- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918–1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 46. ISBN 978-83-7188-964-6.
- Henryk Korczyk: Rudolf Różycki. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2015-02-25].