Rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016

jedna z dyscyplin rozgrywanych podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro

Rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – zawody w rugby 7, które odbyły się w Rio de Janeiro podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2016. Była to pierwsza edycja zawodów rugby siedmioosobowego na letnich igrzyskach olimpijskich, turnieje w pełnej, piętnastoosobowej odmianie czterokrotnie znajdowały się w programie olimpijskim w latach 1900–1924. W zaplanowanych w dniach 6–11 sierpnia 2016 roku zawodach wzięło udział po dwanaście zespołów liczących maksymalnie po dwunastu zawodników.

Rugby 7 na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
Ilustracja
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
Rio de Janeiro
2020
Miejsce

Deodoro Stadium, Rio de Janeiro

Data

6–11 sierpnia 2016

Liczba konkurencji

2

Liczba zawodników

288

Informacje ogólne

edytuj

Po włączeniu tego sportu do programu LIO 2016 organizatorzy wskazali na arenę zawodów Estádio São Januário[1]. Właściciel obiektu, klub CR Vasco da Gama, nie przedstawił jednak MKOl oraz IRB wymaganych dokumentów w wyznaczonym na 31 października 2012 roku terminie, organizatorzy zaproponowali zatem, by turnieje zostały rozegrane na głównej arenie igrzysk, Estádio Olímpico João Havelange[2][3][4]. Ostatecznie jednak obiektem, na którym przeprowadzono zawody, został Deodoro Stadium[5][6], a ramowy harmonogram przedstawiono na pięćset dni przed otwarciem igrzysk[7].

Sędziowie zawodów zostali wyznaczeni 11 kwietnia 2016 roku[8][9][10]. Ogłoszenie rozstawienia i podział zespołów na grupy nastąpił 28 czerwca 2016 roku[11][12], zaś szczegółowy harmonogram meczów na początku lipca tegoż roku[13][14][15]. W połowie lipca 2016 roku zaprezentowano natomiast meczową piłkę[16][17].

Kwalifikacje

edytuj

Wstępny zarys systemu kwalifikacji został ujawniony w marcu 2013 roku[18][19]. Oficjalne jego ogłoszenie przez IRB nastąpiło na początku lutego 2014 roku po zatwierdzeniu przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski[20].

Proces kwalifikacji dla zespołów obojga płci był co do zasady taki sam i obejmował jedno miejsce dla gospodarza igrzysk, cztery dla czołowych drużyn światowego cyklu (World Rugby Sevens Series i World Rugby Women’s Sevens Series), sześć dla zwycięzców turniejów eliminacyjnych w każdym z sześciu regionów podlegających IRB oraz jedno dla triumfatora światowego turnieju kwalifikacyjnego, w którym wystąpi po szesnaście zespołów wyznaczonych z klucza geograficznego, które do tego czasu nie uzyskają awansu. Regionalne turnieje odbyły się pomiędzy 1 czerwca a 31 grudnia 2015 roku, a ich dokładne terminy miały zostać potwierdzone do końca roku 2014. W turniejach ostatniej szansy, których daty zostaną potwierdzone do 30 listopada 2015 roku, Rugby Europe przydzielono cztery miejsca, Rugby Africa i ARFU przyznano po trzy, zaś NACRA, FORU i CONSUR przypadły po dwa[21][22][23]. Gospodarze regionalnych zawodów i ich pełny terminarz zostały opublikowane 1 maja 2015 roku, jednocześnie ogłoszono, iż miejsce i termin turniejów ostatniej szansy zostaną sfinalizowane do końca roku 2015[24][25]. Nastąpiło to w grudniu tegoż roku, a zawody zostały zaplanowane na drugą połowę czerwca 2016 roku[26].

Początkowo tworzące jeden komitet olimpijski Anglia, Walia i Szkocja sądziły, iż do awansu zespołu Wielkiej Brytanii wystarczy, iż kwalifikację uzyska jeden z nich. Pod naciskiem innych krajów, które uważały, że daje to Brytyjczykom trzy szanse awansu, MKOl zdecydował się na wyrównanie szans wszystkich zespołów. British Olympic Association zobowiązany został zatem do wskazania w terminie do 30 czerwca 2014 roku zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet, po jednym zespole, który będzie uczestniczył w eliminacjach jako przedstawiciel Wielkiej Brytanii[21][27]. Wcześniejsze pomysły zakładały konieczność utworzenia i udział w kwalifikacjach wspólnej reprezentacji tego kraju[28]. W połowie lipca 2014 roku ogłoszono, iż o kwalifikację w imieniu Wielkiej Brytanii walczyć będą obie reprezentacje Anglii, bowiem w poprzednim sezonie zajęły najwyższe pozycje spośród brytyjskich zespołów[29]. Obie zdobyły kwalifikację z czwartego miejsca światowych serii[30][31], a brytyjskie reprezentacje do olimpijskich zawodów przygotowywały się w towarzyskich turniejach i wystawiając po dwie drużyny w mistrzostwach Europy[32].

Kobiety Mężczyźni
Reprezentacja Miejsca Podstawa kwalifikacji Miejsca Reprezentacja
  Brazylia 1 gospodarz 1   Brazylia
  Australia
  Kanada
  Nowa Zelandia
  Wielka Brytania
4 światowe serie IRB 4   Fidżi
  Nowa Zelandia
  Południowa Afryka
  Wielka Brytania
  Francja 1 Rugby Europe 1   Francja
  Kenia 1 Rugby Africa 1   Kenia
  Japonia 1 Asia Rugby 1   Japonia
  Stany Zjednoczone 1 NACRA 1   Stany Zjednoczone
  Kolumbia 1 Sudamérica Rugby 1   Argentyna
  Fidżi 1 Oceania Rugby 1   Australia
  Hiszpania 1 turniej światowy 1   Hiszpania

Zawody

edytuj

W obu turniejach reprezentacje zostały podzielone na trzy czterozespołowe grupy według wyników osiągniętych w poprzednich dwóch sezonach światowych serii oraz innych turniejach usankcjonowanych przez World Rugby[11][33]. W pierwszej fazie rywalizowały one systemem kołowym, po czym ustalony został ranking przed fazą pucharową, a pierwsze osiem zespołów awansowało do ćwierćfinałów[33].

W turnieju żeńskim po pierwszym dniu awans do ćwierćfinału zapewniło sobie pięć zespołów[34], a w półfinałach znalazły się następnie reprezentacje Australii, Wielkiej Brytanii, Kanady i Nowej Zelandii[35]. W nich lepsze okazały się drużyny z południowej półkuli, w decydującym pojedynku Australijki pokonały reprezentantki Nowej Zelandii, brąz zdobyły zaś Kanadyjki[36].

Sensacją pierwszego dnia męskiego turnieju była postawa Japonii, która pokonała Nową Zelandię i nieznacznie uległa Wielkiej Brytanii[37]. Upatrywani w gronie faworytów do końcowego triumfu Nowozelandczycy awansowali do ćwierćfinałów kosztem Amerykanów jedynie lepszym o jeden punkt bilansem małych punktów[38], w nim ulegli jednak Fidżyjczykom, a stawkę półfinalistów uzupełnili Brytyjczycy i Południowoafrykańczycy po wygranych nad Argentyną i Australią oraz Japończycy, którzy kontynuowali dobrą passę zwycięstwem nad Francją[39]. Brąz zdobyli reprezentanci RPA pokonując niespodziankę turnieju, Japończyków, zaś w wielkim finale Fidżyjczycy w obecności Franka Bainimaramy rozgromili Brytyjczyków zdobywając tym samym pierwszy medal w historii występów tego kraju na igrzyskach olimpijskich[40].

Medaliści

edytuj
Konkurencja   Mistrz   Wicemistrz   III miejsce
Kobiety   Australia
Shannon Parry
Sharni Williams
Nicole Beck
Gemma Etheridge
Emma Tonegato
Evania Pelite
Charlotte Caslick
Chloe Dalton
Amy Turner
Alicia Quirk
Emilee Cherry
Ellia Green
Tim Walsh
  Nowa Zelandia
Shakira Baker
Kelly Brazier
Gayle Broughton
Theresa Fitzpatrick
Sarah Goss
Kayla McAlister
Huriana Manuel
Tyla Nathan-Wong
Terina Te Tamaki
Ruby Tui
Niall Williams
Portia Woodman
Sean Horan
  Kanada
Britt Benn
Hannah Darling
Bianca Farella
Jen Kish
Ghislaine Landry
Megan Lukan
Kayla Moleschi
Karen Paquin
Kelly Russell
Ashley Steacy
Natasha Watcham-Roy
Charity Williams
John Tait
Mężczyźni   Fidżi
Apisai Domolailai
Jasa Veremalua
Josua Tuisova
Kitione Taliga
Leone Nakarawa
Samisoni Viriviri
Savenaca Rawaca
Semi Kunitani
Jerry Tuwai
Vatemo Ravouvou
Viliame Mata
Osea Kolinisau
Masivesi Dakuwaqa
Ben Ryan
  Wielka Brytania
Mark Bennett
Dan Bibby
Phil Burgess
Sam Cross
James Davies
Alex Davis
Ollie Lindsay Hague
Tom Mitchell
Dan Norton
James Rodwell
Mark Robertson
Marcus Watson
Simon Amor
  Południowa Afryka
Kyle Brown
Tim Agaba
Philip Snyman
Werner Kok
Dylan Sage
Kwagga Smith
Rosko Specman
Cheslin Kolbe
Cecil Afrika
Justin Geduld
Juan de Jongh
Seabelo Senatla
Francois Hougaard
Neil Powell

Tabela medalowa

edytuj
Miejsce Państwo       Razem
1   Australia 1 0 0 1
  Fidżi 1 0 0 1
3   Nowa Zelandia 0 1 0 1
  Wielka Brytania 0 1 0 1
5   Kanada 0 0 1 1
  Południowa Afryka 0 0 1 1
Razem 2 2 2 6

Przypisy

edytuj
  1. Rugby and golf on the agenda for Rio 2016. rio2016.org.br @ web.archive.org. [dostęp 2014-02-13]. (ang.).
  2. São Januário de fora do Rio 2016. portaldorugby.com.br. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-13)]. (port.).
  3. Rugby sevens venue for Rio 2016 Olympics in doubt. insidethegames.biz. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)]. (ang.).
  4. Rugby Sevens to be played in Rio's Olympic Stadium in 2016. telegraph.co.uk. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-04)]. (ang.).
  5. Rugby sevens finally finds home in Deodoro Park for Rio 2016. insidethegames.biz. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-31)]. (ang.).
  6. Work begins on Rio 2016’s Deodoro Olympic Park. olympic.org. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-26)]. (ang.).
  7. Rugby sevens schedule set as Rio 2016 marks 500 days to go. worldrugby.org. [dostęp 2017-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-10)]. (ang.).
  8. Referees announced for sevens’ Olympic Games debut. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (ang.).
  9. Olympic Games 2016 – Men's Sevens. officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)]. (ang.).
  10. Olympic Games 2016 – Women's Sevens. officiating.worldrugby.org. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-24)]. (ang.).
  11. a b Pools announced for Rio 2016 sevens tournament. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-29)]. (ang.).
  12. Rugby sevens groups announced for Rio 2016 Olympic Games as stadium nears completion. rio2016.com. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-28)]. (ang.).
  13. Excitement builds as Olympic match schedule is confirmed. worldrugby.org. [dostęp 2016-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-07)]. (ang.).
  14. OLYMPIC GAMES RUGBY SEVENS – MEN – RIO DE JANEIRO 2016. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).
  15. OLYMPIC GAMES RUGBY SEVENS – WOMEN – RIO DE JANEIRO 2016. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).
  16. Olympic rugby ball unveiled for Rio 2016. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-04)]. (ang.).
  17. Rugby ball unveiled for Rio 2016 Olympic Games as 92-year wait comes to an end. rio2016.com. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-22)]. (ang.).
  18. Rio 2016 qualifying system for rugby sevens revealed. insidethegames.biz. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-15)]. (ang.).
  19. Qualifying spots for Rio 2016 put the onus on Asian teams. scmp.com. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)]. (ang.).
  20. Olympic Rugby Sevens qualification confirmed. irb.com. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  21. a b QUALIFICATION SYSTEM – GAMES OF THE XXXI OLYMPIAD – RIO 2016. irb.com. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  22. QUALIFICATION SYSTEM – GAMES OF THE XXXI OLYMPIAD – RIO 2016. rio2016.com @ web.archive.org. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
  23. Olympic Qualification and Eligibility. worldrugby.org @ web.archive.org. [dostęp 2017-02-21]. (ang.).
  24. Rugby sevens regional qualifiers set for Rio 2016 Olympic Games. worldrugby.org. [dostęp 2015-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-06)]. (ang.).
  25. Regional Sevens Olympic Qualifying Tournaments Schedule 2015. pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2015-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)]. (ang.).
  26. Olympic repechage events set for Monaco and Dublin in June. worldrugby.org. [dostęp 2015-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-10)]. (ang.).
  27. Rio 2016 Olympics: only one berth for England, Wales and Scotland to 'qualify' GB team. telegraph.co.uk. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-08)]. (ang.).
  28. GB to face Olympic qualification. web.orange.co.uk. [dostęp 2014-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (ang.).
  29. England nominated to qualify GB for Olympics. irbsevens.com. [dostęp 2014-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)]. (ang.).
  30. Fiji and Blitzboks set for London Sevens showdown. worldrugby.org. [dostęp 2015-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)]. (ang.).
  31. Team GB secure Olympic qualification as Canada claim Amsterdam Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2015-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (ang.).
  32. GB Sevens confirm pre-Olympic schedule. worldrugby.org. [dostęp 2016-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-10)]. (ang.).
  33. a b Olympic Draw and Competition Process. worldrugby.org. [dostęp 2016-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-29)]. (ang.).
  34. Five teams book places in the quarter-finals. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-07)]. (ang.).
  35. Medal race down to final four in women's sevens. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)]. (ang.).
  36. Australia win historic first Olympic sevens gold medal. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
  37. Japan stun the All Blacks Sevens on day one. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).
  38. New Zealand scrape into quarter-finals. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
  39. Four remain in race for sevens medals. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)]. (ang.).
  40. Fiji create history with Olympic gold. worldrugby.org. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj