Rynicka Przełęcz
przełęcz w Tatrach
Rynicka Przełęcz (słow. Rinčová štrbina, niem. Mittlere Končystascharte, Mittlere Kontschistascharte, węg. Középső-Koncsiszta-csorba[1]) – przełęcz położona na wysokości 2433 m n.p.m.[2] w Grani Kończystej, w słowackich Tatrach Wysokich. Przełęcz oddziela Pośrednią Kończystą od Stwolskiej Turni.
 Rynicka Przełęcz (wśród podpisanych obiektów) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2433 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°09′37,4″N 20°06′50,6″E/49,160389 20,114056
| |
Na przełęcz nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Dla taterników jest najdogodniej dostępna od strony Doliny Złomisk (od Stwolskiej Przełęczy), z Doliny Batyżowieckiej osiągnięcie Rynickiej Przełęczy jest nieco trudniejsze.
Historia edytuj
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Konrad Koziczinski i Johann Breuer, 27 lipca 1904 r. – letnie,
- Ivan Gálfy, Juraj Richvalský i Ladislav Richvalský, nocą 13-14 kwietnia 1953 r. – zimowe.
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
Bibliografia edytuj
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XI. Wschodni Szczyt Żelaznych Wrót – Batyżowieckie Czuby. Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 72.