Wikipedia

Rząd Élisabeth Borne

Rząd Élisabeth Borne – 43. rząd V Republiki Francuskiej funkcjonujący od maja 2022 do stycznia 2024. Powołał go prezydent Emmanuel Macron. Zastąpił funkcjonujący od 2020 rząd Jeana Castex.

16 maja 2022, wkrótce po prezydenckiej reelekcji Emmanuela Macrona, Jean Castex podał gabinet do dymisji, która została przyjęta[1]. Tego samego dnia na urząd premiera powołana została Élisabeth Borne[2]. Pełny skład nowego rządu ogłoszono 20 maja 2022[3].

4 lipca 2022, wkrótce po wyborach parlamentarnych z czerwca 2022, dokonano rekonstrukcji gabinetu, przy czym Élisabeth Borne pozostała na stanowisku premiera[4][5].

8 stycznia 2024 Élisabeth Borne podała się do dymisji, która została przyjęta przez prezydenta Emmanuela Macrona[6]. Następnego dnia na funkcji premiera zastąpił ją Gabriel Attal[7]. 11 stycznia 2024 powołano członków nowego gabinetu[8].

Skład rządu w dniu powołania

edytuj
Ministrowie[3]
Ministrowie delegowani (podlegli innym ministrom)[3]
  • Ds. relacji z parlamentem i demokracji: Olivier Véran (przy premierze)
  • Ds. równości płci, różnorodności i równych szans: Isabelle Lonvis-Rome (przy premierze)
  • Ds. rachunków publicznych: Gabriel Attal (przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej)
  • Ds. wspólnot terytorialnych: Christophe Béchu (przy ministrze spraw wewnętrznych oraz ministrze ekologii i spójności terytorialnej)
  • Ds. handlu zagranicznego i promocji: Franck Riester (przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych)
  • Ds. Europy: Clément Beaune (przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych)
Sekretarze stanu[3]

Zmiany w składzie rządu (sprzed rekonstrukcji)

edytuj
25 czerwca 2022

W związku z kandydowaniem na urząd przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego z rządu odeszła Yaël Braun-Pivet; obowiązki ministra do spraw terytoriów zamorskich przejęła premier[9].

Skład rządu w wyniku powyborczej rekonstrukcji z 4 lipca 2022

edytuj
Ministrowie[4]
Ministrowie delegowani (podlegli innym ministrom)[4]
  • Ds. odnowy demokracji, rzecznik prasowy rządu: Olivier Véran (przy premierze)
  • Ds. relacji z parlamentem i demokracji: Franck Riester (przy premierze)
  • Ds. równości płci, różnorodności i równych szans: Isabelle Lonvis-Rome (przy premierze)
  • Ds. rachunków publicznych: Gabriel Attal (przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej)
  • Ds. przemysłu: Roland Lescure (przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej)
  • Ds. transformacji cyfrowej i telekomunikacji: Jean-Noël Barrot (przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej)
  • Ds. małej i średniej przedsiębiorczości, handlu, rzemiosła i turystyki: Olivia Grégoire (przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej)
  • Ds. wspólnot terytorialnych: Caroline Cayeux (przy ministrze spraw wewnętrznych i do spraw terytoriów zamorskich oraz ministrze ekologii i spójności terytorialnej)
  • Ds. terytoriów zamorskich: Jean-François Carenco (przy ministrze spraw wewnętrznych i do spraw terytoriów zamorskich)
  • Ds. handlu zagranicznego, promocji i Francuzów poza granicami kraju: Olivier Becht (przy ministrze do spraw Europy i spraw zagranicznych)
  • Ds. kształcenia zawodowego i szkoleń zawodowych: Carole Grandjean (przy ministrze pracy, zatrudnienia i integracji oraz ministrze edukacji narodowej i młodzieży)
  • Ds. transportu: Clément Beaune (przy ministrze ekologii i spójności terytorialnej)
  • Ds. miast i mieszkalnictwa: Olivier Klein (przy ministrze ekologii i spójności terytorialnej)
  • Ds. organizacji terytorialnej i zawodów w służbie zdrowia: Agnès Firmin Le Bodo (przy ministrze zdrowia i profilaktyki)
  • Ds. osób niepełnosprawnych: Geneviève Darrieussecq (przy ministrze solidarności, autonomii i osób niepełnosprawnych)
Sekretarze stanu[4]

Zmiany w składzie rządu (po powyborczej rekonstrukcji)

edytuj
28 listopada 2022

Z rządu odeszła Caroline Cayeux, Dominique Faure została awansowana na ministra delegowanego ds. wspólnot terytorialnych i wsi (przy ministrze spraw wewnętrznych i do spraw terytoriów zamorskich oraz ministrze ekologii i spójności terytorialnej)[10].

20 lipca 2023

Z rządu odeszli ministrowie Pap Ndiaye, François Braun i Jean-Christophe Combe. Nowymi ministrami zostali Gabriel Attal (minister edukacji i młodzieży), Aurélien Rousseau (minister zdrowia i profilaktyki) oraz Aurore Bergé (minister solidarności i rodziny)[11].

Zdymisjonowani zostali ministrowie delegowani Olivier Klein, Jean-François Carenco, Isabelle Lonvis-Rome i Geneviève Darrieussecq oraz sekretarz stanu Marlène Schiappa. Zmieniono zakres obowiązków sekretarz stanu Sarah El Haïry. Nowe funkcje w rządzie otrzymali Jean-Noël Barrot (minister delegowany ds. cyfryzacji – przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej) oraz Bérangère Couillard (minister delegowany ds. równości płci i przeciwdziałania dyskryminacji – przy premierze). Stanowiska ministrów delegowanych objęli: Thomas Cazenave (ds. rachunków publicznych – przy ministrze gospodarki, finansów, suwerenności przemysłowej i cyfrowej), Philippe Vigier (ds. terytoriów zamorskich – przy ministrze spraw wewnętrznych i do spraw terytoriów zamorskich), Patrice Vergriete (ds. mieszkalnictwa – przy ministrze ekologii i spójności terytorialnej) oraz Fadila Khattabi (ds. osób niepełnosprawnych – przy ministrze solidarności i osób niepełnosprawnych). Nowymi sekretarzami stanu przy ministrach zostały Sabrina Agresti-Roubache i Prisca Thevenot[11].

10 października 2023

Z rządu odeszła Sonia Backès[12].

20 grudnia 2023

Z rządu odszedł Aurélien Rousseau; nowym ministrem zdrowia i profilaktyki została Agnès Firmin Le Bodo[13] (pozostała przy tym odpowiedzialna za sprawy organizacji terytorialnej i zawodów w służbie zdrowia).

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Jean Castex a présenté la démission du Gouvernement. gouvernement.fr, 16 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
  2. ↑ Élisabeth Borne nommée Première ministre. gouvernement.fr, 16 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
  3. ↑ a b c d Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
  4. ↑ a b c d Nomination du Gouvernement. elysee.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
  5. ↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
  6. ↑ Élisabeth Borne a présenté la démission du gouvernement à Emmanuel Macron, qui l'a acceptée. francebleu.fr, 8 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-11]. (fr.).
  7. ↑ Francja ma nowego premiera. Gabriel Attal najmłodszym szefem rządu w historii kraju. bankier.pl, 9 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-11].
  8. ↑ La nomination du Gouvernement de Gabriel Attal. gouvernement.fr, 11 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-11]. (fr.).
  9. ↑ Décret du 25 juin 2022 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 26 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-27]. (fr.).
  10. ↑ Communiqué – composition du Gouvernement. elysee.fr, 28 listopada 2022. [dostęp 2022-12-05]. (fr.).
  11. ↑ a b La nouvelle équipe gouvernementale d'Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 20 lipca 2023. [dostęp 2023-07-27]. (fr.).
  12. ↑ Décret du 10 octobre 2023 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 11 października 2023. [dostęp 2023-12-22]. (fr.).
  13. ↑ Décret du 20 décembre 2023 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 21 października 2023. [dostęp 2023-12-22]. (fr.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rząd_Élisabeth_Borne&oldid=72486446”