Rzut wolny (rugby union)

Rzut wolny (ang. free kick) – stały fragment gry w rugby union przyznawany jednej z drużyn w przypadku niewielkiego przewinienia drużyny przeciwnej lub rozgrywany po chwycie "mam"[1].

Okoliczności przyznania rzutu wolnego edytuj

Rzut wolny przyznawany jest przez sędziego jednej z drużyn w przypadku popełnienia przez zawodników drużyny przeciwnej przewinienia (drobniejszego niż w przypadku rzutu karnego), niezależnie od położenia na boisku. Przewinieniami takimi są m.in.:

  • gra na czas[2],
  • brak niezwłocznego sprowadzenia podnoszonego przez siebie gracza na ziemię[3],
  • brak niezwłocznego wykopu piłki z linii 22 m lub linii bramkowej[4],
  • uczestniczenie w ruckuu lub maulu z głową lub barkami poniżej linii bioder[5],
  • ponowne wprowadzanie piłki do rucka lub młyna[6],
  • udawanie, że ruck lub maul zostały zakończone[7],
  • nieutrzymanie korytarza pomiędzy zawodnikami obu drużyn podczas wrzutu z autu[8],
  • podnoszenie zawodnika lub skakanie podczas wrzutu z autu zanim piłka opuści ręce wrzucającego[9],
  • brak niezwłocznego wrzutu piłki z autu lub udawanie wrzutu[10],
  • brak gotowości do związania młyna w ciągu 30 sekund[11],
  • nieusłuchanie komendy "crouch" lub "set" w młynie[12],
  • błąd we wrzucie piłki do młyna[13],
  • pchnięcie przeciwników w młynie przed wrzutem piłki,
  • niepodjęcie przez młynarza próby zagrzebania piłki w młynie[14],
  • tylko w rugby 7 – nieprzebycie przez piłkę kopaną ze wznowienia gry na środku boiska 10 m lub jej wykopanie bezpośrednio w aut[15]

Rzut wolny drużyna otrzymuje też w sytuacji niezwiązanej z przewinieniem przeciwników: po chwycie "mam", tj. złapaniu z powietrza kopniętej przez przeciwnika piłki we własnym polu 22 m i krzyknięciu "mam" (ang. mark)[16].

Sędzia nie jest zobowiązany do natychmiastowego odgwizdania rzutu wolnego po przewinieniu, jeśli drużyna, na rzecz której rzut wolny byłby przyznany, pozostaje w posiadaniu piłki. Sędzia może w takim wypadku odgwizdać rzut wolny po pewnym czasie (np. gdy ta drużyna utraci piłkę, w przypadku kolejnego naruszenia przepisów, wyjścia piłki poza boisko itp.), o ile drużyna, której ten rzut wolny się należał nie odniosła w tym czasie korzyści (taktycznej lub terytorialnej)[17].

Rzut wolny sygnalizowany jest przez ustawionego równolegle do linii autowej sędziego podniesieniem ramienia ugiętego pod kątem prostym w górę, skierowanej w kierunku pola punktowego drużyny, której rzut karny został przyznany[18]. Następnie sędzia odpowiednim gestem pokazuje rodzaj przewinienia[19]. W przypadku stosowania przywileju korzyści sędzia sygnalizuje ten fakt wyprostowaną ręką skierowaną poziomo w kierunku pola punktowego drużyny, która z niego korzysta[18].

Sposoby wykonywania rzutu wolnego edytuj

Celem rzutu wolnego jest wznowienie gry po przewinieniu. Rzut wolny rozgrywa się z miejsca przewinienia, ale nie bliżej niż 5 m od linii bramkowej. Od tej zasady istnieją wyjątki: na przykład w przypadku kolejnego przewinienia po sygnalizacji rzutu wolnego (np. przeszkodzenia w jego wykonaniu) miejsce rzutu wolnego może być przesunięte o 10 metrów w stronę pola punktowego przeciwnika[20]. Zawodnik rozgrywający rzut wolny może także zagrać piłkę z miejsca dalszego od pola punktowego przeciwnika, o ile pozostaje w linii równoległej do linii bocznej od punktu przewinienia[21].

Sposób wykonania rzutu wolnego wybiera drużyna, której go przyznano. Rzut wolny odbywa się poprzez kop z ręki (z powietrza), kop po koźle (drop), kop z ziemi, młyn lub wrzut z autu (jeśli przewinienie dotyczyło autu)[22]. Podczas kopa zawodnicy drużyny przeciwnej powinni znajdować się co najmniej 10 metrów przed nim (chyba że rzut wolny zostanie wykonany tak szybko, że nie mieli szansy wrócić – jednak i w tej sytuacji przed włączeniem się do gry muszą znaleźć się przed linią 10 metrów od miejsca, z którego wykonano kop)[23].

Kop z rzutu wolnego w aut jest traktowany inaczej niż w przypadku rzutu karnego, a identycznie jak kop w grze otwartej: w przypadku, gdy piłka kopana jest z własnego pola 22 m, aut dyktowany jest w miejscu, w którym opuściła boisko. Jeżeli piłka jest kopana spoza własnego pola 22 m, aut dyktowany jest w miejscu, w którym opuściła boisko, tylko jeżeli wcześniej odbiła się od boiska – w innym przypadku aut dyktowany jest na wysokości miejsca kopu. Wrzut z autu należy w takiej sytuacji do przeciwników[24].

Rzut wolny po chwycie "mam" jest wykonywany przez zawodnika, który chwycił piłkę i krzyknął "mam". Rzut wolny jest wykonywany w takiej sytuacji z miejsca chwytu, ale nie bliżej niż 5 m do pola punktowego[25].

Po rzucie wolnym, w przeciwieństwie do rzutu karnego, nie można kopać piłki na bramkę – drużyna może zdobyć punkty z drop goala dopiero po tym, jak piłka stanie się martwa lub przeciwnik zagra piłką, dotknie jej lub zaszarżuje gracza z piłką[26].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj