Sławomir Wiatr

polski polityk, poseł na Sejm X kadencji

Sławomir Zdzisław Wiatr (ur. 4 stycznia 1953 w Warszawie) – polski polityk, wykładowca akademicki, poseł na Sejm kontraktowy (X kadencji), w latach 2001–2003 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Sławomir Wiatr
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1953
Warszawa

Poseł na Sejm kontraktowy
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Ukończył w 1976 studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, następnie w 1980 uzyskał stopień doktora nauk politycznych. Pracę rozpoczął na Wydziale Nauk Politycznych UW, gdzie pracował jako asystent i adiunkt. W 1983 został adiunktem w Zakładzie Nauk Zarządzania Polskiej Akademii Nauk, a w 1988 w Instytucie Nauk Politycznych PAN. Pracował w Centralnym Ośrodku Metodycznym Studiów Nauk Politycznych UW. W latach 1980–1989 był sekretarzem, a następnie wiceprezesem i prezesem oddziału warszawskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Politycznych oraz członkiem zarządu głównego tego towarzystwa.

W 1976 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w sierpniu 1989 został sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR odpowiedzialnym za oświatę[1]. Wziął udział w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw młodzieży. W latach 1989–1991 sprawował mandat posła X kadencji z okręgu wodzisławskiego. Następnie zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej. Związany z Sojuszem Lewicy Demokratycznej, w rządzie Leszka Millera w latach 2001–2003 zajmował stanowisko podsekretarza stanu i pełnomocnika rządu ds. informacji europejskiej.

Po objęciu tego stanowiska Sławomir Wiatr oświadczył, że był świadomym i tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa w rozumieniu tzw. ustawy lustracyjnej[2]. Kilka miesięcy później po nowelizacji przepisów złożył drugie oświadczenie, podając, że nie był świadomym i tajnym współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa. Z mocy prawa pierwsze oświadczenie uznano za niebyłe[3].

Zajął się później działalnością jako nauczyciel akademicki. Został rektorem Wyższej Szkoły Cła i Logistyki w Warszawie oraz rektorem Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodkowskiej w Warszawie[4].

Syn Jerzego Wiatra. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

edytuj
  1. Zbigniew Osiński: Nauczanie historii w szkołach podstawowych w Polsce w latach 1944–1989. Uwarunkowania organizacyjne oraz ideologiczno-polityczne. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2010, s. 90.
  2. M.P. z 2002 r. nr 36, poz. 564.
  3. M.P. z 2002 r. nr 57, poz. 782.
  4. Dr Sławomir Zdzisław Wiatr, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-02-26].

Bibliografia

edytuj