Słoboda (sielsowiet Królewszczyzna)
sielsowiet Królewszczyzna
Słoboda (biał. Слабада; ros. Слобода) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Królewszczyzna.
![]() Cerkiew św. Anny z 1997 r. | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu witebskiego ![]() | |
Położenie na mapie Białorusi ![]() | |
Położenie na mapie Polski w 1939 ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/25/S%C5%82abada%2C_Ha%C5%84nienskaja._%D0%A1%D0%BB%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D0%B4%D0%B0%2C_%D0%93%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%BD%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%281920-29%29.jpg/220px-S%C5%82abada%2C_Ha%C5%84nienskaja._%D0%A1%D0%BB%D0%B0%D0%B1%D0%B0%D0%B4%D0%B0%2C_%D0%93%D0%B0%D0%BD%D1%8C%D0%BD%D0%B5%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%281920-29%29.jpg)
Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Anny[1].
Historia
edytujW czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Dokszyce[2][3].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 342 osoby, 14 było wyznania rzymskokatolickiego, 324 prawosławnego, 1 staroobrzędowego, a 3 mojżeszowego. Jednocześnie 13 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 329 białoruską. Było tu 60 budynków mieszkalnych[4].
Uwagi
edytuj- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922 –1926) i w województwie wileńskim (od 1926)
Przypisy
edytuj- ↑ Докшицкое благочиние → 3. Приход храма Святой праведной Анны д.Слобода. eparhia992.by. [dostęp 2021-06-10]. (ros.).
- ↑ Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224
- ↑ gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 22 .