SMS Helgoland (1912)

(Przekierowano z SMS Helgoland (1914))

SMS Helgolandaustro-węgierski krążownik z okresu I wojny światowej. Drugi okręt typu Novara (nazywanego także ulepszonym typem Admiral Spaun).

SMS Helgoland
Ilustracja
Historia
Stocznia

Danubius Fiume

Położenie stępki

28 października 1911

Wodowanie

23 listopada 1912

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

SMS "Helgoland"

Wejście do służby

29 sierpnia 1914

 Regia Marina
Nazwa

"Brindisi"

Wycofanie ze służby

11 marca 1937

Los okrętu

złomowany 1937

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa 3750 ton

Długość

130,6 metra

Szerokość

12,77 metra

Zanurzenie

5,29 metra

Napęd
16 kotłów Yarrow, 2 turbiny parowe AEG, 29 565 KM, 2 śruby
Prędkość

27,3 węzła

Zasięg

1600 mil przy prędkości 24 węzłów

Uzbrojenie
9 × 100 mm
1 × 66 mm plot (1917)
1 × 47 mm plot
6 × 450 mm wyrzutni torped (1917)
Opancerzenie
Boczne – 60 mm
wież art. gł. – 40 mm
stanowiska dowodzenia – 50 mm
pokładowe – 20 mm
Załoga

340

Charakterystyka edytuj

Okręt był jednym z austro-węgierskich krążowników szybkich, przewyższających prędkością współczesne im okrętych innych państw. Przeznaczone były one do działań w charakterze liderów flotylli torpedowców, ale w trakcie wojny okazały się niezastąpionym elementem cesarsko-królewskiej floty, biorąc udział niemal we wszystkich bitwach toczonych na Adriatyku.

Wkrótce okazało się, że ich artyleria jest zbyt słaba i w roku 1918 planowano przezbrojenie w 5 dział 150 mm i 2 działa przeciwlotnicze 90 mm.

Szlak bojowy edytuj

Okręt brał udział w II bitwie w Cieśninie Otranto. W jej pierwszej fazie, nad ranem, 15 maja 1917 "Helgoland" wraz z bliźniaczymi SMS "Saida" i "Novara" zatopił 14 trawlerów blokujących cieśninę. W drugiej fazie zespół austro-węgierskich krążowników starł się z krążownikiem "Marsala", oraz niszczycielami "Carlo Alberto Racchia", "Indomito", "Insidioso", "Impavido", "Carlo Mirabello", "Commandant Rivière", "Cimeterre" i "Bisson". Podczas pojedynku artyleryjskiego "Helgoland" został dwukrotnie trafiony. Zginął jeden marynarz, a na okręcie wybuchł, szybko stłumiony, pożar. W końcowej fazie starcia "Helgoland" osłaniał "Saidę" odholowującą uszkodzoną "Novarę"[1].

"Helgoland" przetrwał I wojnę światową. Został przekazany Włochom jako część austro-węgierskich reparacji wojennych. Po wcieleniu do Regia Marina otrzymał nazwę "Brindisi". Z listy włoskiej floty został skreślony 11 marca 1937 roku.

Przypisy edytuj

  1. Michał Gajzler: II bitwa w Cieśninie Otranto. militarium.net. [dostęp 2009-05-12]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Károly Csonkaréti: Marynarka wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Kraków: Arkadiusz Wingert, 2004. ISBN 83-918940-3-7.
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.

Linki zewnętrzne edytuj