S 141niemiecki niszczyciel z okresu I wojny światowej. Czwarta jednostka typu S 138. Okręt wyposażony w cztery kotły parowe opalane węglem. Brał udział w bitwie koło Östergarnu. Po pierwszej wojnie światowej pod banderą Reichsmarine. 3 sierpnia 1927 roku skreślony z listy jednostek floty. Następnie przebudowany na okręt-cel o nazwie Blitz. Złomowany w 1933 roku

S 141
Historia
Stocznia

Schichau-Werke, Elbląg

Wodowanie

7 lutego 1907

 Kaiserliche Marine
Nazwa

S 141

Wejście do służby

9 września 1907

 Reichsmarine
Nazwa

T 141

Wycofanie ze służby

3 sierpnia 1927

Los okrętu

złomowany 1933

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 533 t
pełna: 684 t

Długość

na linii wodnej: 70,2 m ,
pełna: 70,7 m

Szerokość

7,8 m

Zanurzenie

2,75 m

Napęd
4 kotły parowe
maszyny parowe VTE
2 śruby napędowe
11 000 ihp
Prędkość

30,3 węzła

Zasięg

1930 mm/17 w.
390 mm/24 w.

Uzbrojenie
1 x armata okrętowa 8,8 cm SKL/35
3 x armata okrętowa 5,2 cm SKL/55
3 x wyrzutnia torped kal. 450 mm
Załoga

80

Bibliografia

edytuj
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.