Kościół Serca Jezusowego na Tibidabo

kościół w Barcelonie, w Hiszpanii
(Przekierowano z Sagrat Cor)

Kościół Serca Jezusowego na Tibidabo (hiszp. Temple Expiatori del Sagrat Cor)[1]rzymskokatolicki kościół w Hiszpanii (w stopniu bazyliki mniejszej), na wzgórzu Tibidabo, w masywie Serra de Collserola, w Barcelonie.

Kościół Serca Jezusowego na Tibidabo
Temple Expiatori del Sagrat Cor
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Katalonia

Miejscowość

Barcelona

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie Barcelony
Mapa konturowa Barcelony, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Serca Jezusowego na Tibidabo”
Położenie na mapie prowincji Barcelony
Mapa konturowa prowincji Barcelony, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Serca Jezusowego na Tibidabo”
Ziemia41°25′19,0″N 2°07′07,5″E/41,421944 2,118750
Strona internetowa

Budowla jest wyraźnie widoczna z wielu części Barcelony[2]. Na jej dachu znajduje się punkt widokowy[2]. W pobliżu znajduje się również zbudowany w 1899 r. najstarszy w Hiszpanii park rozrywki, który jest także jednym z najstarszych w Europie.

Zgodnie z barcelońską legendą diabeł miał kusić Jezusa Chrystusa podczas jego postu przed rozpoczęciem działalności publicznej właśnie w miejscu, w którym obecnie wznosi się kościół[3].

Historia edytuj

Impulsem do budowy katolickiej świątyni były krążące pod koniec XIX w. plotki o zamiarach budowy w tym miejscu hotelu z kasynem i kościoła protestanckiego. W efekcie katolickie stowarzyszenie[1] Zarząd Rycerzy Katolickich nabył teren i w 1886 r.[2] przekazał go Giovanniemu Bosco[1].

Początkowo zbudowana została tylko neogotycka pustelnia, później koło niej postawiono pawilon w stylu nawiązującym do stylu mudejar. W międzyczasie pojawiły się plany budowy w tym miejscu obserwatorium astronomicznego, jednak ostatecznie powstało ono na sąsiednim wzgórzu. Kamień węgielny wmurowano 28 grudnia 1902 r. pod przewodnictwem biskupa Barcelony Salvadora Casañasa i Pagèsa[2]. Jako wzór dla projektu wzięto paryską bazyliką Sacre-Coeur[2].

Do 1911 r. powstała krypta[2] z kamienia z Montjuïc[4], a bryła głównej budowli w latach 1915–1951[2] z wykorzystaniem jasnego kamienia z Girony[4]. W 1952 r. budowa była zaawansowana na tyle, że została konsekrowana jako świątynia przez biskupa Gregorio Modrego y Casaúsa. Ukończenie budowli nastąpiło po ukończeniu budowy wież[3], a kościół otrzymał w 1961 r. stopień bazyliki mniejszej[2].

Inwestycję ukończył syn projektanta, Josep Maria Sagnier i Vidal[1].

Architektura edytuj

Budowlę wzniesiono według projektu i pod kierunkiem[1] katalońskiego[2] architekta Enrica Sagniera i Villavecchię[5], który w projekcie łączył modernizm z neogotykiem[6]. Jako wzór dla projektu wzięto paryską bazyliką Sacre-Coeur[2].

Budowla składa się z dwóch poziomów, przy czym dolny stanowi krypta[3] o cechach neoromańskich, neogotyckich i neobizantyńskich[6]. Wnętrze składa się z pięciu naw bocznych, rozdzielonych kolumnami[7]. Głównym wejściem do krypty jest barokowy portal zwieńczony mozaiką przedstawiającą Jezusa otoczonego aniołami i hiszpańskimi świętymi[4], wykonaną przez Daniela Zuloaga. Na fasadzie znajdują się także rzeźba Matki Miłosierdzia, św. Jerzego i św. Jakuba, patronów Barcelony, Katalonii i Hiszpanii[7]. Wnętrze ozdobiono mozaikami przedstawiającymi budowę kościoła i rzeźbami przedstawiającymi życie Jezusa[4], sceny z jego życia zdobią także wnętrze kopuły. Witraże w świątyni ukazują podobizny świętych[5]. Po obu stronach krypty znajdują się schody prowadzące na górny poziom, do głównego kościoła[4].

Górnym poziomem jest kościół w stylu neogotyckim, zdobiony posągami apostołów i świętych na fasadzie i freskiem zmartwychwstałego Jezusa w portalu wejściowym[3]. Bryła górnego kościoła jest wpisana w kwadrat z pięcioma wieżami. Cztery niższe z nich ozdobiono posągami 12 apostołów. Największa, centralnie ulokowana wieża[1] wyrasta z kopuły[5] i jest zwieńczona siedmiometrową, brązową[4] i pozłacaną[5] figurą Jezusa[4]. Figurę na szczycie wykonał Frederic Mares, ale uległa ona zniszczeniu w czasie hiszpańskiej wojny domowej, a nową[4] w 1950 r.[7] wykonał Josep Miret Llopart[1]. Wnętrze górnego kościoła wykonano w stylu łączącym cechy romańskie i gotyckie[5], jest trójnawowe, każdą nawę wieńczy apsyda z ołtarzem[7].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Temple Expiatori del Sagrat Cor - Church [online], RouteYou [dostęp 2021-01-04] (ang.).
  2. a b c d e f g h i j Kuba, Tibidabo [online], mybarcelona.pl [dostęp 2021-01-04] (pol.).
  3. a b c d Sagrat Cor – wspaniały kościół na szczycie góry Tibidabo [zdjęcia] [online], Aleteia Polska, 11 sierpnia 2019 [dostęp 2021-01-10] (pol.).
  4. a b c d e f g h The Church of the Sacred Heart on Mount Tibidabo [online], Barcelona Lowdown, 1 maja 2020 [dostęp 2021-01-10] (ang.).
  5. a b c d e ▷ TEMPLE Sacred Heart Jesus Tibidabo Barcelona - Visit | irBarcelona [online], Ir Barcelona [dostęp 2021-01-10] (ang.).
  6. a b Christian Petzold, Tibidabo - Barcelona's Highest Peak - The Ultimate Guide | BCN.travel [online] [dostęp 2021-01-04] (ang.).
  7. a b c d Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa na szczycie Tibidabo [online], barcelonaconcept.pl [dostęp 2021-01-10].