San Domenico Maggiore

San Domenico Maggiore – kościół w Neapolu, na południu Włoch, znajdujący się na placu o tej samej nazwie. Plac jest jednym z najbardziej interesujących w Neapolu i znajduje się na ulicy, popularnie zwanej "Spaccanapoli" (czyli Via Benedetto Croce na znacznej część jego długości) w historycznym centrum Neapolu. Był jedną z trzech głównych ulic na osi wschód-zachód oryginalnego greckiego miasta Neapolis.

San Domenico Maggiore
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Neapol

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „San Domenico Maggiore”
40°50′55,43″N 14°15′15,87″E/40,848731 14,254407

W centrum placu znajduje się obelisk, tzw. "słup morowy" zwieńczony posągiem świętego Dominika, założyciela zakonu dominikanów, wzniesiony po zarazie w 1656. Oryginalnym projektantem wieży był neapolitański architekt Cosimo Fanzago. Budowa wieży została rozpoczęta po pladze w 1656 i została ostatecznie zakończona w 1737 za Karola III Burbona.

Kościół San Domenico Maggiore zawiera mniejszy kościół, oryginalny kościół zbudowany na tej stronie w X wieku, San Michele Arcangelo a Morfisa.

Karol II rozpoczął w Neapolu odbudowę nowego kościoła San Domenico Maggiore. Dzieło zostało wykonane między 1283 i 1324, kościół został poddany modyfikacji w ciągu wieków, a w 1670 został przebudowany w stylu barokowym. W XIX wieku kościół przywrócono do pierwotnego projektu gotyckiego.

Klasztor związany z kościołem zasłynął z czołowych postaci w historii religii i filozofii. Była to oryginalna siedziba Uniwersytetu w Neapolu, gdzie Tomasz z Akwinu, były mnich w San Domenico Maggiore, wrócił do nauczania teologii w 1272. Filozof mnich, Giordano Bruno, mieszkał tutaj.

Artystycznie, najbardziej zauważalną cechą są freski namalowane przez Pietro Cavallini w Kaplicy Brancaccio (1309), opowiadania przedstawiające świętego Jana Ewangelisty, Ukrzyżowanie, opowiadania z Magdaleny, Apostołów Piotra, Pawła i Andrzeja. W XIII wieku krucyfiks mówił do Tomasza z Akwinu. W zakrystii znajduje się seria 45 grobów członków aragońskiej rodziny królewskiej, w tym króla Neapolu Ferdynanda I.