Shavaripa
Shavaripa, Śavaripa, Savaripa (VIII–IX wiek) – indyjski mistrz buddyzmu Diamentowej Drogi, uczeń Sarahy i Nagarjuny. Był nauczycielem Maitripy, któremu przekazał najgłębsze buddyjskie nauki – mahamudrę. Zostały one później rozpowszechnione w tybetańskiej szkole kagyu.
| Mahasiddha | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Wyznanie | |
W czasach Buddy Śavaripa, w swoim wcześniejszym wcieleniu, był tancerzem w wiosce w Radżastanie. Gdy spotkał Buddę, tancerz ów poczuł wielkie oddanie dla niego i poczynił różnorodne ofiary ze swojej muzyki, pieśni i modlitw. Dzięki temu później odrodził się jako mahāsiddha Śavaripa ("Pan Odosobnienia")[1].
Śavaripa był myśliwym, który przekonany przez bodhisattwę Awalokiteśwarę, porzucił zabijanie[2].
Jako jogin, miał wizję Mahakali, który przekazał mu wiele sadhan. Później swoje sadhany przekazały mu również bóstwa (bodhisatwowie) Awalokiteśwara, Vajra Yogini, Tara i inne[1].
Uważa się, że odrodził się jako jogin Drugpa Kunlej[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Legend of Mahakala by Ven. Lama Lodru
- ↑ The Stories of the Siddhas na The Tibetan & Himalayan Digital Library
- ↑ Names of 84 Mahasiddhas