Sierpowiec zakrzywiony

Sierpowiec zakrzywiony
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	mchy
Klasa	prątniki
Rząd	rokietowce
Rodzina	krzywoszyjowate
Rodzaj	sierpowiec
Gatunek	sierpowiec zakrzywiony
	Nazwa systematyczna
	Drepanocladus aduncus (Hedw.) Warnst.; Biih. Bot. Centralbl. 13:400. 1903
Synonimy
	Hypnum aduncus Hedw.;
	Hypnum aduncus Hedw.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sierpowiec zakrzywiony, s. hakowaty (Drepanocladus aduncus (Hedw.) Warnst.) – gatunek mchu z rodziny krzywoszyjowatych. Występuje na torfowiskach, mokrych łąkach i brzegach zbiorników wodnych.

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Gatunek o kosmopolitycznym zasięgu. W Polsce pospolity na obszarze całego kraju.

Morfologia edytuj

Pokrój: Mech tworzący luźne darnie o barwie żółtej do brunatno-zielonej, matowe lub tylko nieznacznie błyszczące.
Budowa gametofitu: Łodygi o długości 5-10 cm mają barwę żółtoczerwoną i są nieregularnie, pierzasto rozgałęzione. Gałązki długości 5-10 mm. Liście łodygowe o długości 2-3 i szerokości 1-1,5 mm są całobrzegie i sierpowato zgięte. Nasada liścia jest szerokojajowata, a następnie liście dość nagle zwężają się w szydlasty kończyk. Liście gałązkowe są podobne do łodygowych, ale nieco mniejsze – długości 1,5 i szerokości 1 mm. Żebro liścia pojedyncze, dochodzi do ok. połowy jego długości.
Budowa sporofitu: Seta czerwona, długości 4 cm, zakończona cylindryczną, zgiętą puszką o długości 2 mm i szerokości 1 mm. Perystom podwójny, zęby perystomu zewnętrznego u góry szeroko hyalinowo obrzeżone. Zarodniki delikatnie brodawkowate, barwy żółtej.

Ekologia edytuj

Gatunek występuje na torfowiskach niskich, podmokłych łąkach, zabagnionych brzegach jezior, stawów i cieków. Zarodnikowanie w Polsce odbywa się od czerwca do sierpnia. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Scheuchzerio-Caricetea nigrae^[4].

Przypisy edytuj

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census catalogue of Polish mosses. Kraków: Insitute of Botany of the Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-85444-84-X.
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia edytuj

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[goffinet-2] B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[3] Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census catalogue of Polish mosses. Kraków: Insitute of Botany of the Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-85444-84-X.

[4] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]