Sigilliocopina
Sigilliocopina – podrząd małżoraczków z podgromady Podocopa i rzędu Podocopida.
| Sigilliocopina[1] | |
| Martens, 1992 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Podrząd |
Sigilliocopina |
Małżoraczki o asymetrycznym, wzdęto-jajowatym karapaksie, którego lewa klapa silnie nachodzi na prawą, a powierzchnia jest zwykle gładka. Zamek typu merodontycznego. Odciski mięśni zwieraczów zgrupowane są po 20 do 35 sztuk w agregaty. Głaszczki żuwaczek bez grzebyków szczecinek po bokach. Tył ciała jest zaopatrzony w poprzeczne listewki i dużą, blaszkowatą furkę o dość tęgo zbudowanych pazurkach. U samców występuje narząd Zenkera o spiralnym umięśnieniu. Zwapniała blaszka wewnętrzna (lamella) wąska[2].
Rozprzestrzenione okołotropikalnie. Zasiedlają wody morskie. Związane z rafami. Rzadko spotkane[2].
Dotąd opisano 8 gatunków współczesnych współczesnych[3]. Grupuje się je w 2 rodzinach zaliczanych do nadrodziny Sigillioidea Mandelstam, 1960[4][3]:
- Saipanettidae Mackenzie, 1968
- Sigilliidae Mandelstam, 1960
Przypisy edytuj
- ↑ Sigilliocopina, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Anne C. Cohen, Dawn E. Peterson, Rosalie F. Maddocks: Ostracoda. W: The Light & Smith Manual: Intertidal Invertebrates from Central California to Oregon. James T. Carlton (red.). Wyd. IV. Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 2007, s. 417-446.
- ↑ a b Shane T. Ahyong i inni, Subphylum Crustacea Brünnich, 1772, [w:] Z.-Q. Zhang (red.), Animal biodiversity: An outline of higher-level classification and survey of taxonomic richness, „Zootaxa”, 3148, grudzień 2011, s. 165–191.
- ↑ S. Brandão: Sigilliocopina. [w:] World Register of Marine Species: World Ostracoda Database [on-line]. [dostęp 2016-04-01].