Simakowo

wieś na Białorusi

Simakowo (biał. Сімакава, Simakawa; ros. Симаково, Simakowo) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Mir, u źródeł Miranki i przy drodze republikańskiej R11.

Simakowo
Сімакава
Симаково
Ilustracja
cerkiew Opieki Najświętszej Bogurodzicy w Simakowie
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

korelicki

Sielsowiet

Mir

Populacja
• liczba ludności


76
(2019)

Kod pocztowy

231432

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Simakowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Simakowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Simakowo”
Ziemia53°24′23″N 26°29′16″E/53,406389 26,487778

Historia edytuj

W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżało w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 671 mieszkańców, zamieszkałych w 133 budynkach, w tym 651 Białorusinów, 16 Polaków i 4 osoby innej narodowości[b]. 665 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 6 rzymskokatolickiego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi edytuj

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Mir było 9 Rosjan, 4 Ukraińców i 1 Litwin. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy edytuj

  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia edytuj