Sobór Trójcy Świętej w Twerze

Sobór Trójcy Świętejprawosławny parafialny sobór w Twerze, zwany od koloru zewnętrznych ścian „Białą Trójcą”. Najstarsza zachowana do naszych czasów kamienna cerkiew w tym mieście.

Sobór Trójcy Świętej
Храм Троицы Живоначальной (Белая Троица)
Zabytek: nr rej. 6900132000
sobór parafialny
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 twerski

Miejscowość

Twer

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Trójcy Świętej w Twerze

Wezwanie

Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

Święto Trójcy Świętej
(niedziela Pięćdziesiątnicy)

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Makarego Kalazińskiego

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Trójcy Świętej”
Położenie na mapie obwodu twerskiego
Mapa konturowa obwodu twerskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Trójcy Świętej”
Położenie na mapie Tweru
Mapa konturowa Tweru, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Trójcy Świętej”
Ziemia56°51′22,6″N 35°53′14,5″E/56,856278 35,887361

Fundatorem cerkwi był kupiec Gawriła Tuszinski. Sobór został poświęcony 15 sierpnia 1564, co potwierdza zachowana w nim tablica z informacją o wyświęceniu obiektu przez biskupa twerskiego Akakiusza, podająca datę uroczystości i fundatora świątyni.

Najprawdopodobniej w momencie wyświęcenia obiekt był znacznie skromniejszy niż współcześnie, zaś do rozbudowy do obecnych rozmiarów doszło w XVII stuleciu. W tym okresie powiększona została do siedmiu liczba kopuł położonych nad nawą; w początkowej fazie istnienia cerkwi sobór miał najprawdopodobniej co najwyżej trzy kopuły. W 1787 do głównej bryły obiektu dostawiono kaplicę św. Efrema Nowotorskiego, nad którą w 1812 wzniesiono dwukondygnacyjną dzwonnicę, w 1878 podwyższoną o jeszcze jedno piętro. W XIX wieku dobudowano również drugą kaplicę boczną – św. Tatiany Rzymianki i św. Arseniusza Twerskiego.

W okresie radzieckim „Biała Trójca” była jedyną cerkwią Tweru, która pozostawała czynna.

We wnętrzu budynku znajdują się trzy ołtarze: główny Trójcy Świętej oraz boczne Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni, św. Efrema Nowotorskiego, św. Arseniusza Twerskiego i św. Tatiany Rzymianki. Główny ikonostas pochodzi z XVIII w., podczas gdy freski we wnętrzu budynku wykonano etapami w XVIII i XIX stuleciu. Szczególnym obiektem kultu w cerkwi jest raka z relikwiami świętego mnicha Makarego Kalazińskiego.

Bibliografia

edytuj