Sowica białogardła

Sowica białogardła
	Ninox leventisi
	Rasmussen et. al, 2012
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	sowy
Rodzina	puszczykowate
Podrodzina	sowice
Rodzaj	Ninox
Gatunek	sowica białogardła
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Systematyka w Wikispecies

Sowica białogardła^[3] (Ninox leventisi) – gatunek dużego ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae). Endemiczna dla filipińskiej wyspy Camiguin. Wydzielona w roku 2012 z sowicy filipińskiej (N. philippensis) na podstawie głosu i niektórych cech morfologii.

Taksonomia

Gatunek opisany po raz pierwszy w roku 2012. Wydzielony został z sowicy filipińskiej na podstawie odgłosów i różnic w morfologii. Jest pierwszą znaną sową o szarych lub niemal białych tęczówkach.

Nazwa gatunkowa upamiętnia Anastasiosa P. Leventisa, zaangażowanego w pracę w BirdLife International i badającego ptaki żyjące na terenie Filipin.

Morfologia

Szlara ciemna, w ciepłym odcieniu brązu. W porównaniu do innych przedstawicieli kompleksu sowicy filipińskiej, upierzenie luźne. Gardło i broda brudnobiałe. Wierzch głowy i ciała paskowany płowo-ciemnobrązowo. Pokrywy skrzydłowe pokrywają ciemnobrązowo-płowo-białe pasy. Lotki I-rzędowe ciemnobrązowe, chorągiewki zewnętrzne ciemniejsze, płowo obrzeżone. Na pokrywach nadogonowych pasy węższe niż na pozostałych częściach ciała. Brzuch pokrywają brązowo-ciemnobrązowo-białe pasy. Tęczówki szare do białawych, niekiedy jasnozielonkawoszare (w przeciwieństwie do innych gatunków z kompleksu, u których tęczówki są żółte). Wąska obrączka oczna musztardowa. Dziób także musztardowy, u nasady nieco oliwkowozielony. Nogi i stopy musztardowe, skok mniej opierzony w porównaniu do innych gatunków w kompleksie. Pazury jasne, na końcu ciemniejsze.

Wymiary

Wymiary podane zostały w milimetrach.

Okaz	Płeć	Dziób	Skrzydło	Skok	Ogon
Holotyp	♀	16,2	187	37,8	90
Paratyp	♀	16,3	181	32,6	105,4

Zachowanie

Odzywa się niskimi głosami, wydawanymi w duecie. W trakcie wydawania tych odgłosów para ptaków stoi naprzeciwko siebie, kiwa się, opuszcza skrzydła i napusza upierzenie na gardle.

Przypisy

↑ Ninox leventisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Ninox leventisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Ieraglaucinae Bonaparte, 1854 - sowice (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-04].

Bibliografia

P. C. Rasmussen, D. N. S. Allen, N. J. Collar, B. DeMeulemeester, R. O. Hutchinson, P. G. C. Jakosalem, R. S. Kennedy, F. R. Lambert & L. M. Paguntalan. Vocal divergence and new species in the Philippine Hawk Owl Ninox philippensis complex. „Forktail”. 28, s. 1-20, 2012.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[itis-1] Ninox leventisi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Ninox leventisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Ieraglaucinae Bonaparte, 1854 - sowice (Wersja: 2020-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-04].

[3]

[1]

[2]