Wikipedia

Alfredo Tena

meksykański piłkarz

Alfredo Tena Garduño (ur. 21 listopada 1956 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, później trener.

Alfredo Tena
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Alfredo Tena Garduño

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1956
m. Meksyk

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1992 Club América 471 (20[1])
1992–1993 Tecos UAG 10 (0)
W sumie: 481 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1977–1990  Meksyk 30 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1995 Puebla
1996–1998 Santos Laguna
1998–1999 Puebla
1999–2000 Club América
2001–2003 Pachuca
2003–2004 Querétaro
2005 Pachuca
2006 Veracruz
2011 Club América
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Tena, ze względu na przywiązanie do barw klubowych i zaangażowanie na placu gry obdarzony pseudonimem Capitán Furia, od najmłodszych lat pasjonował się piłką nożną. Jest wychowankiem stołecznej drużyny Club América. W lidze meksykańskiej zadebiutował w wieku 17 lat, w 1973 roku. Szybko dostrzeżono umiejętności przywódcze utalentowanego stopera, który został graczem podstawowej jedenastki i otrzymał opaskę kapitańską. Rolę lidera Amériki pełnił przez większość swojego pobytu w zespole. Tena odnosił z meksykańską drużyną największe sukcesy w jej historii – sześć razy sięgnął po mistrzostwo kraju (w sezonach 1975/76, 1983/84, 1984/85, Prode 85', 1987/88 i 1988/89), trzykrotnie wywalczył superpuchar Meksyku (1976, 1988, 1989), czterokrotnie trofeum Pucharu Mistrzów CONCACAF (1977, 1987, 1990, 1992) i dwukrotnie Copa Interamericana (1978, 1991). Barwy Amériki reprezentował w latach 1973–1992, występując w blisko 500 ligowych meczach[2]. Jest uznawany za jedną z legend klubowych[3]. W 2011 roku został wybrany do najlepszej jedenastki w historii Amériki[4].

W reprezentacji Meksyku Tena debiutował za kadencji selekcjonera José Antonio Roki, 1 listopada 1977 w wygranym 5:1 spotkaniu towarzyskim z Jugosławią[5]. W 1978 roku znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata w Argentynie. 22–letni defensor wystąpił wówczas w dwóch spotkaniach meksykańskiej kadry, która zajęła ostatnie miejsce w fazie grupowej – z Tunezją (1:3)[6] i RFN (0:6)[7]. Grał także w kwalifikacjach do MŚ 1982[8]. W 1986 roku odmówił udziału na Mundialu w Meksyku[9]. Ogółem Tena wystąpił w kadrze narodowej 30 razy w latach 1977–1990[5].

W 1992 roku Tena po 19 latach spędzonych w Américe odszedł z zespołu. Ostatni sezon w karierze, 1992/1993, doświadczony środkowy obrońca rozegrał w klubie Tecos UAG z siedzibą w mieście Guadalajara. W jej barwach dziesięciokrotnie wystąpił na pierwszoligowych boiskach[2], po czym w wieku 36 lat zakończył karierę piłkarską, zostając asystentem trenera Alberto Guerry w drużynie Tecos[9].

Samodzielną pracę trenerską Tena rozpoczął w rozgrywkach 1993/1994 jako szkoleniowiec Puebli, nie osiągając z nią jednak większych sukcesów. W 1996 roku objął zespół Santos Laguna, z którym wywalczył pierwszy tytuł mistrzowski zarówno w swojej karierze trenerskiej, jak i w historii klubu z miasta Torreón[3]. W latach 1998–1999 ponownie prowadził Pueblę, natomiast w 1999 roku został szkoleniowcem zespołu Club América, którego barwy reprezentował w przeszłości jako piłkarz. Podczas półtorarocznego pobytu w klubie nie wywalczył żadnego trofeum, jednak osiągnął dobry wynik w turnieju Copa Libertadores 2000, dochodząc aż do półfinału[3]. W latach 2001–2003 trenował drużynę Pachuca, z którą zdobył mistrzostwo Meksyku w rozgrywkach Invierno 2001 oraz Puchar Mistrzów CONCACAF w 2002 roku. Dzięki temu został pierwszym Meksykaninem, który wygrywał Puchar Mistrzów zarówno w roli zawodnika, jak i szkoleniowca[3].

Po krótkim epizodzie w Querétaro Tena ponownie był trenerem Pachuki. W sezonie Clausura 2006 poprowadził w pięciu spotkaniach Veracruz, jednak jego drużyna przegrała we wszystkich tych meczach. W rozgrywkach Apertura 2006 i Clausura 2007 był asystentem swojego brata, Luisa Fernando, w Américe[9]. Później z sukcesami trenował juniorskie zespoły Amériki, zdobywając mistrzostwo Meksyku U–15, dwa tytuły mistrzowskie w kategorii U–20 oraz trzecie miejsce w rozgrywkach Copa Libertadores U–20[10]. W połowie września 2011 Tena zastąpił swojego byłego kolegę boiskowego, Chilijczyka Carlosa Reinoso, na stanowisku trenera pierwszej drużyny Club América[11]. Został zwolniony po zakończeniu sezonu Apertura 2011, w listopadzie, z powodu słabych wyników (1 zwycięstwo, 3 remisy i 4 porażki)[12]. Pod koniec listopada 2012 został asystentem swojego rodaka, Javiera Aguirre, w hiszpańskiej drużynie RCD Espanyol z Barcelony[13].

Jest bratem Luisa Fernando Teny i ojcem Alfredo Omara Teny, innych piłkarzy.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Nie uwzględniono statystyk z lat 1973–1975
  2. ↑ a b Alfredo Tena Garduño – Estudiantes. MedioTiempo. [dostęp 2011-10-20]. (hiszp.).
  3. ↑ a b c d Alfredo Tena. Club América. [dostęp 2011-10-20]. (hiszp.).
  4. ↑ El 11 ideal de América. MedioTiempo. [dostęp 2011-10-20]. (hiszp.).
  5. ↑ a b Alfredo Tena. FMF. [dostęp 2011-10-20]. (hiszp.).
  6. ↑ Tunisia - Mexico 3:1 (0:1). FIFA. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  7. ↑ Germany FR - Mexico 6:0 (4:0). FIFA. [dostęp 2011-10-20]. (ang.).
  8. ↑ Alfredo TENA. FIFA. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (3 stycznia 2013)]. (ang.).
  9. ↑ a b c Biografías – Alfredo Tena. Esmas. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 stycznia 2010)]. (hiszp.).
  10. ↑ Alfredo Tena Garduño es el nuevo Director Técnico de nuestro club. Club América. [dostęp 2011-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2011)]. (hiszp.).
  11. ↑ El 'Capi Furia', nuevo DT de América. Club América, 18 września 2011. [dostęp 2011-10-20]. (hiszp.).
  12. ↑ Miguel Herrera hired as America coach. Fox Sports, 16 listopada 2011. [dostęp 2011-11-19]. (ang.).
  13. ↑ Alfredo Tena será auxiliar de Aguirre en el Espanyol. Récord, 28 listopada 2012. [dostęp 2012-12-03]. (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfredo_Tena&oldid=72068512”