Bogumił
ⓘBogumił, Bogomił, Bogmił, Bogomieł, Bogmieł, Bogumieł – staropolskie imię męskie. Wywodzi się ze złożenia członów: Bog- („Bóg”, ale pierwotnie w znaczeniu „los, dola, szczęście”) oraz -mił („miły”). Oznacza więc: „miły Bogu” (lecz uprzednio mogło znaczyć „ten, któremu los sprzyja”). Imiona słowiańskie ze składnikami Bog- (np. Bogumił czy Bogusław) mogą być także słowiańskim naśladownictwem irańskich imion używanych w czasach od VI do IV wieku p.n.e., takich jak Bagafarna („mający sławę od Boga”).
| Płeć |
męskie |
|---|---|
| Język (i) |
polski i czeski |
| Imieniny |
13 stycznia, 18 stycznia, 26 lutego, 10 czerwca, 3 listopada, 20 grudnia |
| Znaczenie | |
| Słowo |
Bóg + mił |
| Znaczenie |
„miły Bogu”, |
| Alternatywne nazwy | |
| Warianty obcojęzyczne |
Bohumil (cz.) |
| Odpowiednik dla płci przeciwnej | |
Bogumił imieniny obchodzi: 13 stycznia[1], 18 stycznia[1], 26 lutego[1], 10 czerwca[1], 3 listopada[1] i 20 grudnia.
Żeński odpowiednik: Bogumiła.
Podobne imiona staropolskie: Bogdał, Bogdaj, Bogdasz, Bogdan, Bohdan, Bogudar, Boguchwał, Bogumysław, Bogurad, Bogusąd, Bogusław, Bogwiedz.
Osoby o tym imieniu: edytuj
- Bogumił z Dobrowa – błogosławiony Kościoła katolickiego, arcybiskup gnieźnieński, pustelnik (żył w XII w.)
- Bohumil Hrabal – czeski pisarz
- Bogumił Kobiela – aktor
- Bogumił Pawłowski – botanik
Zobacz też edytuj
- Teofil
- Amadeusz
- Bogumił Niechcic – bohater powieści Noce i dnie.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Donat Chruścicki, Skarbczyk imion, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 15 nlb, ISBN 83-217-2374-8 (pol.).