Florian Grzechowiak

polski koszykarz

Florian Grzechowiak (ur. 7 czerwca 1914 w Bottrop, Niemcy zm. 24 lipca 1972 w Poznaniu) – polski koszykarz, piłkarz ręczny.

Florian Grzechowiak
Pseudonim

Grześ

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1914
Bottrop

Data i miejsce śmierci

24 lipca 1972
Poznań

Wzrost

172 cm

Masa ciała

69 kg

Odznaczenia
Odznaka Zasłużony Mistrz Sportu

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodził się 7 czerwca 1914 roku w Bottrop jako syn Jana i Franciszki. W 1918 przyjechał do Poznania. W latach 1924–1928 chodził do gimnazjum św.Marii Magdaleny, następnie w Państwowej Szkoły Budownictwa w Poznaniu. Szkoły nie ukończył z uwagi na trudną sytuację rodzinną. W połowie lat trzydziestych związał się zawodowo z

Polskimi Kolejami Państwowymi.

Kariera sportowa edytuj

Sport zaczął uprawiać podczas nauki w gimnazjum. Pasjonował się tenisem stołowym i lekką atletyką. W 1928 został członkiem klubu Warty Poznań. W klubie uprawiał lekkoatletykę i koszykówkę.

Koszykówka edytuj

W 1934 związał się z sekcją gier sportowych KPW Poznań. Barwom klubu, który następnie nosił nazwy KKS, a od 1957 Lech Poznań pozostał wierny do końca kariery zawodniczej i trenerskiej. W KPW stworzył wielką piątkę razem ze: Zdzisławem Kasprzakiem, Ewarystem Łojem, Januszem Patrzykontem i Zenonem Różyckim. Był pięciokrotnym mistrzem kraju w koszykówce w 1935, 1939, 1946, 1949 i 1951 roku. Trzykrotnie zdobył wicemistrzostwo kraju w tej dyscyplinie 1937, 1948 i 1950. W 1936 na olimpiadzie w Berlinie zdobył 4 miejsce Reprezentacją Polski.

Piłka ręczna edytuj

Uprawiał piłkę ręczną. W latach 1937–1938 i 1946 był mistrzem kraju w tej dyscyplinie. W 1935 i 1947 zdobył wicemistrzostwo kraju. W 1938 zajął piąte miejsce na mistrzostwach świata w piłce ręcznej [1].

Działalność trenerska edytuj

W 1935 ukończył kurs instruktorski koszykówki. Od 1937 zajmował się szkoleniem młodzieży w swoim klubie. W marcu 1945 reaktywował sekcję koszykówki KPW Poznań. Karierę trenerską łączył z zawodniczą. W 1951 został trenerem żeńskiej drużyny KKS Poznań[2]. W 1955 i 1956 zdobył drużyną wicemistrzostwo, a w 1957 mistrzostwo Polski[2]. Był trenerem kobiecej reprezentacji w koszykówce. W 1952, 1956, i 1960 prowadził drużynę żeńską w Mistrzostwach Europy. W 1950 Jako pierwszy przedstawiciel koszykówki został uhonorowany tytułem Zasłużonego Mistrza Sportu.

Jego córka Magdalena była koszykarką i zawodniczką Lecha Poznań[2].

Zmarł 24 lipca 1972 w Poznaniu. Pochowany na Cmentarzu Junikowo (pole 27 kwatera A-2-49)[3].

Osiągnięcia edytuj

Na podstawie[4][5], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zawodnicze edytuj

Koszykówka edytuj

Klubowe
Reprezentacja

Piłka ręczna edytuj

Klubowe
Reprezentacja

Trenerskie edytuj

Koszykówka edytuj

Klubowe

Sukcesy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj

  • Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015, s. 249–250. ISBN 978-83-64864-22-3.

Przypisy edytuj

  1. Wryk 2015 ↓, s. 249-250.
  2. a b c Wryk 2015 ↓, s. 250.
  3. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-02-13].
  4. Profil na poznan.pl. poznan.pl. [dostęp 2017-04-21]. (pol.).
  5. Profil na fibaeurope.com. fibaeurope.com. [dostęp 2017-04-21]. (ang.).