Jezus Jazon
Jezus Jazon (hebr. יאסון, zm. 170 p.n.e.) – arcykapłan żydowski, w latach 175 p.n.e.-172 p.n.e., eparcha Judei.
| arcykapłan | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec |
Szymon II |
| Rodzeństwo | |
Życiorys edytuj
Był zhellenizowanym Żydem, a funkcję swoją kupił od Antiocha IV Epifanesa, obiecując mu część wpływów z ofiar w Świątyni Jerozolimskiej. Jako arcykapłan pozwolił na zbudowanie gimnazjum w Jerozolimie, gdzie młodzieńcy żydowscy występowali tak jak Grecy nago, ukrywając jedynie swoje obrzezanie[1]. Jazon prowadził też intensywną hellenizację w kręgach kapłańskich. Gdy jego rywal Menelaos złożył lepsze obietnice władcy, Jazon został zmuszony do wyemigrowania do Zajordania[2]. Polityka prowadzona przez Jazona w konsekwencji doprowadziła do powstania Machabeuszów[3]. W 168 p.n.e. Jazon próbował odzyskać kontrolę nad Jerozolimą. Musiał jednak uciekać przez Zajordanie i Egipt do Sparty, gdzie zmarł[4].
Konotacje w kulturze edytuj
Dante Alighieri umieścił arcykapłana Jazona w piekle w Boskiej komedii, razem z uprawiającymi symonię[5].
Przypisy edytuj
- ↑ 1 Księga Machabejska 1,10-15. 2 Księga Machabejska 4,7-17.
- ↑ 2 Mch 4,26.
- ↑ Rafał Żebrowski: Oniasz III (Polski Słownik Judaistyczny). jhi.pl. [dostęp 2019-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-22)]. (pol.).
- ↑ 2 Mch 5,5-10.
- ↑ Dante, Boska komedia I 19,85-87.