Wikipedia

John Smoltz

John Andrew Smoltz (ur. 15 maja 1967) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza, ośmiokrotny uczestnik All-Star Game, zdobywca Cy Young Award, członek Baseball Hall of Fame.

John Smoltz
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

John Andrew Smoltz

Pseudonim

Smoltzie

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1967
Warren

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

23 lipca 1988

Ostatni występ

30 września 2009

Statystyki
Win–loss record

213–155

ERA

3,33

Strikeouty

3084

Save'y

154

Kariera klubowa
Lata Kluby
1988–1999, 2001–2008 Atlanta Braves
2009 Boston Red Sox
2009 St. Louis Cardinals
Baseball Hall of Fame
Rok wprowadzenia

2015

Głosów

82,9%
(1. głosowanie)

Metoda elekcji

BBWAA

Minor League Baseball edytuj

W czerwcu 1985 został wybrany w 22. rundzie draftu przez Detroit Tigers[1] i został przydzielony do zespołu Lakeside Tigers (poziom Class A), w którym grał w 1986[2]. Sezon 1987 rozpoczął od występów w Glens Falls Tigers (Double-A)[2]. 12 sierpnia 1987 przeszedł do Atlanta Braves za Doyle’a Alexandra i początkowo grał w Richmond Braves (Triple-A)[1].

Major League Baseball edytuj

 
John Smoltz podczas gry w Atlanta Braves.
 
John Smoltz jako zawodnik Boston Red Sox.
 
John Smoltz jako zawodnik St. Louis Cardinals.
 
John Smoltz podczas ceremonii wprowadzenia do Baseball Hall of Fame.

Atlanta Braves edytuj

W Major League Baseball zadebiutował 23 lipca 1988 w meczu przeciwko New York Mets, w którym rozegrał osiem zmian i zanotował zwycięstwo[1]. Rok później po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[1]. W pierwszej połowie sezonu 1991 zanotował bilans W-L 2–11, jednak od 12 lipca do 5 października, na 18 rozegranych spotkań, zanotował 12 zwycięstw[3]. W National League Championship Series, w których Braves mierzyli się z Pittsburgh Pirates, zagrał w dwóch meczach, zaliczając w decydującym spotkaniu numer 7, complete game shutout[4]. W przegranych dla Braves World Series, wystąpił w dwóch meczach notując dwukrotnie no-decision[1].

24 maja 1992 w meczu z Montreal Expos został pierwszym miotaczem w historii klubu, który zaliczył 15 strikeoutów[5]. W NLCS 1992, gdzie przeciwnikiem Braves byli Pirates, Smoltz zanotował dwa zwycięstwa w trzech startach[6]. Ponadto w meczu numer 4 zaliczył dwa odbicia (w tym RBI single), skradł bazę i zdobył runa[7]. W decydującym meczu numer 7, rozegrał sześć inningów i zszedł przy stanie 0–2 dla Pirates, jednak ostatecznie zanotował no-decision, gdyż Braves w drugiej połowie dziewiątej zmiany zdobyli trzy punkty i odnieśli zwycięstwo 3–2, dające awans do World Series, w których Braves przegrali z Toronto Blue Jays[8]. Smoltz został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem NLCS[6].

W 1995 zdobył tytuł World Series, w których Braves pokonali Cleveland Indians 4–2[9]. Rok później zanotował najwięcej zwycięstw (24), zaliczył najwięcej strikeoutów w MLB (276) i otrzymał nagrodę Cy Young Award, a w 1997 został wyróżniony spośród uderzających miotaczy, zdobywając Silver Slugger Award[1].

W 2000 przeszedł operację Tommy’ego Johna i stracił cały sezon[10]. Po powrocie do składu w 2001 zaliczył pięć startów, jednak w lipcu został przesunięty do bullpenu, pełniąc głównie rolę closera[11]. W sezonie 2002 ustanowił rekord National League zaliczając 55 save’ów[11] i został wybrany najlepszym relieverem w National League[12], a w głosowaniu na najlepszego miotacza w lidze zajął 3. miejsce[1]. W 2004 ustanowił rekord klubowy zaliczając 154 save’y, pobity przez Craiga Kimbrela w 2014[13].

Po trzech sezonach gry jako closer, w 2005 został ponownie przesunięty do pięcioosobowej rotacji starterów[14]. 10 maja 2005 w meczu przeciwko New York Mets wyrównał swój rekord kariery, zaliczając 15 strikeoutów[15], zaś 24 maja 2007 w spotkaniu z Mets zanotował 200. zwycięstwo w MLB[14]. W 2005 za działalność charytatywną otrzymał Roberto Clemente Award[16]. 22 kwietnia 2008 został 16. miotaczem w historii Major League Baseball, który osiągnął pułap 3000 strikeoutów[17]. Po zakończeniu sezonu 2008 został wolnym agentem[1].

Boston Red Sox edytuj

13 stycznia 2009 podpisał roczny kontrakt z Boston Red Sox[18]. W barwach nowego zespołu zadebiutował 25 czerwca 2009 w meczu przeciwko Washington Nationals, w którym rozegrał pięć zmian, oddając siedem odbić i pięć runów[19]. Jako zawodnik Red Sox uzyskał bilans 2–5. 12 sierpnia 2009 otrzymał propozycję gry w minor league, w celu przygotowania do gry w bullpenie, jednak odmówił[20]. Pięć dni później został zwolniony z kontraktu[1].

St. Louis Cardinals edytuj

19 sierpnia 2009 został zawodnikiem St. Louis Cardinals[1], w którym zadebiutował cztery dni później w spotkaniu z San Diego Padres, zaliczając po raz pierwszy w karierze siedem strikeoutów z rzędu[21]. Sezon zakończył z bilansem 3–6 przy wskaźniku ERA 6,35[1].

Późniejszy okres edytuj

W marcu 2010 został ekspertem w stacji telewizyjnej TBS[22]. 8 czerwca 2012 przed meczem Atlanta Braves – Toronto Blue Jays wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 29, z którym występował[23]. W 2014 został zatrudniony przez stację Fox Sports[24].

W 2015 został uhonorowany członkostwem w Baseball Hall of Fame[11].

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
8× All-Star 1989, 1992, 1993, 1996, 2002, 2003, 2005, 2007 [1]
NLCS MVP 1992 [6]
Zwycięzca w World Series 1995 [9]
NL Cy Young Award 1996 [1]
Silver Slugger Award 1997 [1]
NL Rolaids Relief Man Award 2002 [12]
Roberto Clemente Award 2005 [16]
Baseball Hall of Fame od 2015 [11]
# 29 zastrzeżony przez Braves 2012 [23]

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n John Smoltz Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-30]. (ang.).
  2. ↑ a b John Smoltz Register Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-30]. (ang.).
  3. ↑ John Smoltz - 1991 Pitching Gamelog. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  4. ↑ Postseason History: 1991 Braves defeat Pirates 4 games to 3. mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  5. ↑ Firing 15 Strikeouts, Smoltz Halts Expos. nytimes.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  6. ↑ a b c 1992 NLCS Atlanta Braves over Pittsburgh Pirates (4–3). baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  7. ↑ October 10, 1992 National League Championship Series (NLCS) Game 4. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  8. ↑ October 14, 1992 National League Championship Series (NLCS) Game 7. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  9. ↑ a b 1995 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  10. ↑ John Smoltz warns young players about Tommy John surgery in Hall of Fame acceptance speech. usatoday.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  11. ↑ a b c d Smoltz, John. baseballhall.org. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  12. ↑ a b All-time winners Relief Man Award. mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  13. ↑ Braves' Kimbrel passes Smoltz with franchise record 155th save. foxsports.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  14. ↑ a b John Smoltz. baseball-reference.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  15. ↑ Pedro, Beltran lead Mets to first victory of season. espn.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  16. ↑ a b John Smoltz named recipient of the 2005 Roberto Clemente Award. mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  17. ↑ John Smoltz - 3000 Strikeout Club. atlanta.braves.mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  18. ↑ Smoltz says he's determined, focused. espn.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  19. ↑ Nats score four runs in first, hand Smoltz, Red Sox loss. espn.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  20. ↑ Smoltz not interested in joining Sox's 'pen. mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  21. ↑ Smoltz K's season-best 9, including 7 straight, to win Cards debut. espn.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  22. ↑ Still without team, Smoltz joins TBS. espn.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  23. ↑ a b Braves give Smoltz team's highest honor. braves.mlb.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
  24. ↑ Smoltz named lead analyst on FOX Sports' MLB broadcasts. foxsports.com. [dostęp 2016-07-31]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Smoltz&oldid=71263723”