Jovan Dragaš
Jovan Dragaš Dejanović (cyryl. Јован Драгаш Дејановић, ur. w 1343 r., zm. w 1378 r.) – serbski szlachcic z rodziny Dejanowiciów, który pod panowaniem Stefana Urosza V sprawował urząd despoty Kumanowa, Koczani oraz Strumicy. Bo bitwie nad Maricą w 1371 r. został osmańskim wasalem.
| |
| |
| Despota | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Dejan Dragaš |
| Rodzeństwo |
Konstantin Dragaš, Teodora Dragaš |
Jego ojciec, Dejan Dragaš, władał terytorium pomiędzy Preševem w dzisiejszej Serbii, a Kiustendiłem w Bułgarii. Po jego śmierci młodymi braćmi Jovanem i Konstantinem zaopiekował się Vlatko Paskačić, działający z polecenia Mrnjavčeviciów. Aż do osiągnięcia przez Jovana pełnoletniości, władzę w kraju sprawował Vlatko.
Jovan urząd objął około 1365 roku[1], przez kilka lat współrządząc ze swoim młodszym bratem Konstantinem. Jego wuj, Stefan Urosz V nadał mu (prawdopodobnie w 1373 roku) tytuł despoty, tak jak uczynił to z ojcem Jovana, Dejanem[2].
Po przegranej bitwie nad Maricą, bracia Jovan i Konstantin zostali wasalami Turków osmańskich. Pomimo formalnej zależności od Imperium, bracia nadal władali swoim na wpół niepodległym krajem, powiększając nawet terytorium otrzymane w spadku po ojcu poprzez przyłączenie dziedziny Jovana Olivera (kotlina Owcza pole oraz lewy brzeg rzeki Wardar). Również monety Jovana po wasalizacji miały ten sam wzór, co te bite pod panowaniem Vukašina Mrnjavčevicia[3].
Jovan przekazał kościół św. Wasylego w Sztipie na rzecz klasztoru Chilandar[4].
Zmarł w 1378 roku[5], a jego następcą został brat Konstantin, który rządził despotatem do 1392 roku.
Przypisy edytuj
- ↑ Martha Ross, Charles Geoffry Allen: Rulers and goverments of the world. T. 1: Earliest times to 1491. Bowker, 1978. ISBN 978-0-85935-021-1.
- ↑ Dragoslav Srejović, Miroslava Mirković, Jovan Kovačević, Pavle Ivić, Sima Ćirković: Istorija srpskog naroda. i inni. T. 1: Od najstarijih vremena do Maričke bitke (1371). Belgrad: 1994. ISBN 86-379-0476-9.
- ↑ David Michael Metcalf: Coinage in South Eastern Europe. T. 820-1396. Royal Numismatic Society, 1979. ISBN 978-0-932106-41-4.
- ↑ Predrag Matejić, Hannah Thomas: Manuscripts on microform of the Hilandar Research Library. Sofia: 1992. ISBN 978-0-89357-225-9.
- ↑ Autor zbiorowy: Rodoslovne tablice i grbovi srpskih dinastija i vlastele (prema tablicama Alekse Ivića). Belgrad: 1991. ISBN 86-7685-007-0.