Julia Helena

córka Klaudii Julii Liwilli oraz Druzusa Modszego

Julia Helena (w źródłach występuje jako Iulia Drusi, Iulia Livia, Iulia Helena, ur. ok. 5 r. – zm. 43 r.) – córka Julii Liwilli (córki Druzusa Starszego i Antonii Młodszej) oraz Druzusa (syna cesarza Tyberiusza i Wipsanii Agrypiny). W 14 n.e. była chora, i jak opisuje[1] Swetoniusz, cesarz August na łożu śmierci dopytywał się, czy wyzdrowiała. W 20 n.e. poślubiła swojego kuzyna – Nerona Cezara, syna Germanika i Agrypiny Starszej. Małżeństwo okazało się niezbyt szczęśliwe i zostało wykorzystane przez Sejana, zaufanego prefekta pretorianów cesarza Tyberiusza, w jego machinacjach skierowanych przeciwko Neronowi Cezarowi. Według[2] Tacyta Sejan wykorzystał swój romans z Klaudią Julią Liwillą do spiskowania przeciwko Neronowi, który nie mógł się czuć pewny nawet u siebie w nocy, gdyż jego żona, Julia Helena, o jego czuwaniach, snach i westchnieniach donosiła swojej matce, a ta Sejanowi.

Julia Helena
ilustracja
Dynastia

julijsko-klaudyjska

Data urodzenia

ok. 5

Data śmierci

43

Ojciec

Druzus Młodszy

Matka

Klaudia Julia Liwilla

Mąż

1. Klaudiusz Neron Juliusz Cezar
2. Gajusz Rubeliusz Blandus

Dzieci

z Gajuszem Rubeliuszem Blandusem:
Rubeliusz Plaut
Rubelia

W 29 n.e. wskutek intryg Sejana jej mąż został uwięziony na rozkaz cesarza Tyberiusza – jej dziadka. Został przeprowadzony rozwód, a Neron popełnił samobójstwo. Kasjusz Dion pisze[3], że po śmierci Nerona Cezara, Julia została zaręczona z Sejanem, a małżeństwo to miało go wprowadzić go do rodziny cesarskiej Juliuszów-Klaudiuszów. Sejan został stracony na rozkaz Tyberiusza 18 października 31 n.e.. Później, w 33 n.e. Julia poślubiła pochodzącego z ekwickiej rodziny – Gajusza Rubeliusza Blandusa. Po jego śmierci w 38 n.e. nie wyszła ponownie za mąż. Jak podaje[4] Swetoniusz, na podstawie mglistych poszlak, bez dania jakiejkolwiek możliwości obrony, jej wuj, cesarz Klaudiusz, kazał ją stracić. W przypisie 109 do "Boskiego Klaudiusza"[4] tłumacz podaje, że za oskarżeniami stała Messalina i że odbyło się to w 43 n.e.

Małżonkowie i dzieci edytuj

Przypisy edytuj

  1. Boski August, Rozdział 99. W: Gajusz Swetoniusz Trankwillus: Żywoty Cezarów. Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972, s. 181.
  2. Roczniki,Księga czwarta, rozdział 60-61. W: Tacyt: Dzieła. Warszawa: Czytelnik, 2004, s. 197. ISBN 83-07-02993-7.
  3. Księga LVIII 3,9. W: Kasjusz Dion Kokcejanus: Historia.
  4. a b Boski Klaudiusz, Rozdział 29. W: Gajus Swetoniusz Trankwillus: Żywoty Cezarów. Warszawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1972, s. 313.