Wikipedia

KHL (2009/2010)

Sezon KHL 2009/2010 – drugi sezon ligi KHL. W rozgrywkach brało udział 24 zespoły z czterech państw: Rosji, Łotwy, Białorusi oraz Kazachstanu. Pierwszy mecz sezonu odbył się 10 września 2009 roku. W lutym z racji Igrzysk Olimpijskich nastąpiła przerwa w rozgrywkach. Ostatni mecz rozgrywek odbył się 27 kwietnia 2010 roku.

KHL 2009/2010
2008/2009 2010/2011
Szczegóły
Państwo

 Czechy

Liczba zespołów

24

Runda zasadnicza
Termin

10 września 2009 – 27 kwietnia 2010

Liczba kolejek

56

Liczba meczów

672

Liczba bramek

3737

Zwycięzca

Konferencja Zachodnia: HK MWD Bałaszycha
Konferencja Wschodnia: Ak Bars Kazań

Król strzelców

Marcel Hossa (Dinamo Ryga)

MVP

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Najskuteczniejszy zawodnik

Siergiej Moziakin (Atłant Mytiszczi)

Runda finałowa
Liczba meczów

72

Bramki

343

Zwycięzca

Ak Bars Kazań

Król strzelców

Aleksiej Ugarow (HK MWD Bałaszycha)

MVP

Ilja Nikulin (Ak Bars Kazań)

Najskuteczniejszy zawodnik

Aleksandr Radułow (Saławat Jułajew Ufa)

Mistrzostwo ligi oraz Puchar Gagarina zdobyła drużyna tatarska drużyna Ak Bars Kazań, która w finale pokonała HK MWD Bałaszycha 4:3.

Kluby uczestniczące edytuj

W drugim sezonie KHL rozgrywki liczyły nadal 24 zespoły. W porównaniu do poprzedniego sezonu, w rozgrywkach nie wystartował Chimik Woskriesiensk (klub wycofano z ligi z powodu kłopotów finansowych)[1]. Jego miejsce zajęła drużyna Awtomobilist Jekaterynburg. Przed rozpoczęciem sezonu, latem 2009 roku zainteresowanie grą w KHL wykazywał klub Wyższej ligi, Jugra Chanty-Mansyjsk, po zwycięstwie w tychże rozgrywkach.

W sezonie 2009/2010 po raz pierwszy wprowadzono podział zespołów według kryteriów geograficznych (według wzoru zaczerpniętego z rozgrywek NHL). Ustalono mianowicie podział na dwie Konferencje: Zachód oraz Wschód (po 12 drużyn). W ramach tego podziału utworzono dodatkowo cztery Dywizje (po dwie w każdej Konferencji). Każda z Dywizji liczy 6 drużyn.

Konferencja Zachód Konferencja Wschód
Dywizja Bobrowa Dywizja Tarasowa Dywizja Charłamowa Dywizja Czernyszowa
  CSKA Moskwa   Atłant Mytiszczi   Ak Bars Kazań   Amur Chabarowsk
  Dinamo Moskwa   Łokomotiw Jarosław   Awtomobilist Jekaterynburg   Awangard Omsk
  Dinamo Ryga   MWD Bałaszycha   Łada Togliatti   Barys Astana
  Dynama Mińsk   Siewierstal Czerepowiec   Mietałłurg Magnitogorsk   Mietałłurg Nowokuźnieck
  SKA Sankt Petersburg   Torpedo Niżny Nowogród   Nieftiechimik Niżniekamsk   Saławat Jułajew Ufa
  Spartak Moskwa   Witiaź Czechow   Traktor Czelabińsk   Sibir Nowosybirsk

KHL Junior Draft 2009 edytuj

Osobny artykuł: KHL Junior Draft.

1 czerwca 2009 roku w Moskwie odbył się pierwszy w historii draft. Kluby występujące w lidze mogły w nim wybrać zawodników w wieku od 17 do 20 lat. Z numerem pierwszym wybrany został Rosjanin Michaił Pasznin, pochodzący z klubu Mieczeł Czelabińsk. Obrońca ten został wybrany przez drużynę CSKA Moskwa. Łącznie zostało wybranych 85 graczy: 7 bramkarzy, 34 obrońców i 44 napastników z 9 państw: 44 Rosjan, 11 Szwedów, 7 Czechów, 6 Finów, 5 Białorusinów, po czterech Łotyszy i Słowaków, trzech Kanadyjczyków oraz jeden Szwajcar.

Młodzieżowa Hokejowa Liga edytuj

Przed sezonem stworzono rozgrywki z udziałem zespołów będących zapleczem dla drużyn KHL – pod nazwą Młodzieżowa Hokejowa Liga (MHL). Przyjęto, że w lidze tej mają grać zawodnicy w wieku od 17 do 21 lat. Zwycięzca tych rozgrywek zostaje jednocześnie mistrzem Rosji juniorów i dostaje przechodni Puchar Charłamowa.

Sezon zasadniczy edytuj

Puchar Otwarcia edytuj

10 września 2009 roku odbył się drugi w historii Puchar Otwarcia. Uczestnikami tej imprezy były drużyny Ak Bars Kazań oraz Łokomotiw Jarosław, finaliści poprzedniego finału Pucharu Gagarina. Spotkanie zostało rozegrane w Tatneft Arena w Kazaniu. Zwycięzcą meczu została drużyna gospodarzy, która zwyciężyła 3:2. Zwycięską bramkę w dogrywce spotkania strzelił Aleksiej Morozow[2].

Terminarz edytuj

Każda z 24 drużyn rozegrała 56 meczów w sezonie zasadniczym (20 meczów z drużynami z tej samej dywizji oraz 36 meczów z drużynami z pozostałych dywizji) w ciągu 6 miesięcy od 10 września do 7 marca 2010 roku. W okresie od 8 lutego do 3 marca nastąpiła przerwa w rozgrywkach z powodu odbywającego się w tym czasie turnieju olimpijskiego w Vancouver.

Mecz Gwiazd edytuj

30 stycznia 2010 roku odbył się po raz drugi w historii Mecz Gwiazd KHL. W meczu wystąpiły drużyny Jaromíra Jágra, składająca się z zawodników zagranicznych grających w lidze oraz Aleksieja Jaszyna składająca się z rosyjskich zawodników. Wygrała drużyna Jágra stosunkiem bramek 11:8[3].

Tabela edytuj

W drugim sezonie KHL drużyny rozlokowano według kryterium położenia geograficznego w czterech Dywizjach – po dwie w Konferencji Zachód i Wschód (w odróżnieniu od pierwszego sezonu KHL, w którym drużyny w dywizjach umieszczono bez stosowania kryterium).

Konferencja Zachód
Dywizja Bobrowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Br Bl Pkt
1   SKA Sankt Petersburg 56 36 1 3 3 3 10 192-118 +74 122
2   Dinamo Moskwa 56 28 2 3 4 3 16 166-151 +15 101
3   Spartak Moskwa 56 24 4 4 4 0 20 178-168 +10 92
4   CSKA Moskwa 56 22 3 5 4 1 21 148-135 +13 87
5   Dynamo Ryga 56 23 1 3 4 3 22 174-175 –1 84
6   Dynama Mińsk 56 17 1 5 2 0 31 139-164 –25 65
Dywizja Tarasowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Br Bl Pkt
1   HK MWD Bałaszycha 56 30 1 0 6 4 15 160-135 +25 102
2   Atłant Mytiszczi 56 24 4 9 1 2 16 173-137 +36 101
3   Łokomotiw Jarosław 56 26 3 2 4 4 17 163-132 +31 96
4   Torpedo Niżny Nowogród 56 22 1 1 1 4 27 154-163 –9 75
5   Siewierstal Czerepowiec 56 16 2 7 6 2 23 151-162 –11 74
6   Witiaź Czechow 56 13 3 2 2 3 33 142-216 –76 54
Konferencja Wschód
Dywizja Charłamowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Br Bl Pkt
1   Mietałłurg Magnitogorsk 56 34 2 4 1 0 15 167-111 +54 115
2   Ak Bars Kazań 56 25 4 4 3 2 18 159-128 +31 96
3   Nieftiechimik Niżniekamsk 56 27 3 1 4 0 21 176-166 +10 93
4   Traktor Czelabińsk 56 18 0 3 2 2 31 137-192 –55 64
5   Awtomobilist Jekaterynburg 56 14 2 6 2 4 28 127-159 –32 64
6   Łada Togliatti 56 14 0 2 6 3 31 115-173 –58 55
Dywizja Czernyszowa
Lp. Drużyna M Z ZD ZK PD PK P Br Bl Pkt
1   Saławat Jułajew Ufa 56 37 4 3 3 1 8 215-116 +99 129
2   Awangard Omsk 56 24 2 2 6 4 18 152-128 +24 90
3   Barys Astana 56 20 5 1 6 1 23 169-173 –4 79
4   Sibir Nowosybirsk 56 15 2 5 3 1 30 147-190 –43 63
5   Amur Chabarowsk 56 12 3 6 4 2 29 129-187 –58 60
6   Mietałłurg Nowokuźnieck 56 13 1 2 2 5 33 105-159 –54 52

Legenda: Lp. – miejsce, M – mecze, Z – zwycięstwa, ZD – zwycięstwa po dogrywce, ZK – zwycięstwa po rzutach karnych, PD – porażki po dogrywce, PK – porażki po rzutach karnych, P – porażki, Br – bramki, Bl – bilans bramkowy, Pkt – punkty     = zwycięzcy dywizji,     = awans do fazy play-off

Statystyki indywidualne edytuj

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[4].

Zawodnicy z pola łącznie

Gole Asysty Punkty
  Marcel Hossa (Ryga) 35   Aleksiej Jaszyn (SKA) 46   Siergiej Moziakin (Atłant) 66
  Pavel Brendl (Torpedo) 27   Jozef Stümpel (Barys) 39   Maksim Suszynski (SKA) 65
  Maksim Suszynski (SKA) 27   Aleksandr Radułow (Saławat) 39   Aleksiej Jaszyn (SKA) 64
  Siergiej Moziakin (Atłant) 27   Siergiej Moziakin (Atłant) 39   Aleksandr Radułow (Saławat) 63
  Aleksiej Morozow (Ak Bars) 26   Maksim Suszynski (SKA) 38   Mattias Weinhandl (SKA) 60

Obrońcy

Gole Asysty Punkty
  Kevin Dallman (Barys) 14   Siergiej Zubow (SKA) 32   Siergiej Zubow (SKA) 42
  Dienis Kulasz (CSKA/Awangard) 12   Ilja Nikulin (Ak Bars) 27   Kevin Dallman (Barys) 41
  Dmitrij Kalinin (Saławat) 12   Kevin Dallman (Barys) 27   Martin Štrbák (MWD) 34
  Karel Rachůnek (Dinamo Moskwa) 10   Martin Štrbák (MWD) 26   Ilja Nikulin (Ak Bars) 33
  Siergiej Zubow (SKA) 10   Filip Novák (MWD) 22   Ivan Baranka (Ak Bars) 32

Bramkarze

Skuteczność interwencji (w %) Średnia goli straconych (na mecz) Mecze bez straty gola
  Petri Vehanen (Ak Bars) 93,5   Petri Vehanen (Ak Bars) 1,73   Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) 8
  Aleksandr Jeriomienko (Saławat) 93,1   Aleksandr Jeriomienko (Saławat) 1,76   Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) 6
  Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk) 92,7   Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk) 1,92   Robert Esche (SKA) 6
  Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) 92,7   Wasilij Koszeczkin (Łada/Magnitogorsk) 1,96   Witalij Kolesnik (Saławat) 5
  Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) 92,6   Michael Garnett (MWD) 2,06   Michael Garnett (MWD) 5
Pozostałe
Klasyfikacja +/− Zwycięskie gole Minuty kar
  Patrick Thoresen (Saławat) +45   Igor Grigorienko (Saławat) 8   Darcy Verot (Witiaź) 374
  Aleksandr Radułow (Saławat) +44   Maksim Suszynski (SKA) 7   Aleksiej Litwinienko (Witiaź) 181
  Witalij Proszkin (Saławat) +33   Patrick Thoresen (Saławat) 7   Martin Grenier (Traktor) 177
  Miroslav Blaťák (Saławat) +33   Siergiej Moziakin (Atłant) 6   Joel Kwiatkowski (SKA) 147
  Raymond Giroux (SKA) +28   Aleksiej Morozow (Ak Bars) 6   Erik Reitz (Sibir) 146
Strzały na bramkę   Marcel Hossa (Ryga) 216
Zwycięstwa bramkarzy   Robert Esche (SKA)
 29

Play-off edytuj

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpoczęła się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która rozgrywana była w czterech rundach. Pierwsza oraz druga odbywała się w formule do trzech zwycięstw, zaś dwie kolejne, w tym sam finał o Puchar Gagarina, w formule do czterech zwycięstw. Play-offy trwały od marca do 20 kwietnia 2010, kiedy odbył się ostatni siódmy mecz finałowy.

W odróżnieniu do pierwszego sezonu KHL, w drugim (wskutek zastosowania rozlokowania kryterium geograficznego ułożenia w dywizjach o stworzenia Konferencji), wprowadzono system eliminacji w obu konferencjach, które prowadzą do finału rozgrywek pomiędzy dwoma najlepszymi zespołami Zachodu i Wschodu.

Schemat play-off edytuj

  Ćwierćfinały Konferencji Półfinały Konferencji Finały Konferencji Finał o Puchar Gagarina
                                     
1  SKA Sankt Petersburg 1     2  HK MWD Bałaszycha 4  
8  Dinamo Ryga 3     8  Dinamo Ryga 1  


2  HK MWD Bałaszycha 3 Konferencja Zachód
7  CSKA Moskwa 0  
    2  HK MWD Bałaszycha 4  
  5  Łokomotiw Jarosław 3  
3  Dinamo Moskwa 1  
6  Spartak Moskwa 3  
4  Atłant Mytiszczi 1   5  Łokomotiw Jarosław 4
5  Łokomotiw Jarosław 3     6  Spartak Moskwa 2  


  Z  HK MWD Bałaszycha 3
  W  Ak Bars Kazań 4
1  Saławat Jułajew Ufa 3     1  Saławat Jułajew Ufa 4
8  Awtomobilist Jekaterynburg 1     4  Nieftiechimik Niżniekamsk 2  
2  Mietałłurg Magnitogorsk 3
7  Traktor Czelabińsk 1  
  1  Saławat Jułajew Ufa 2
  3  Ak Bars Kazań 4  
3  Ak Bars Kazań 3  
6  Barys Astana 0   Konferencja Wschód
4  Nieftiechimik Niżniekamsk 3   2  Mietałłurg Magnitogorsk 2
5  Awangard Omsk 0     3  Ak Bars Kazań 4  

Statystyki indywidualne edytuj

Statystyki zaktualizowane po zakończeniu rundy zasadniczej[4].

Zawodnicy z pola łącznie

Gole Asysty Punkty
  Aleksiej Ugarow (MWD) 9   Aleksandr Radułow (Saławat) 11   Aleksandr Radułow (Saławat) 19
  Aleksandr Radułow (Saławat) 8   Aleksiej Cwietkow (MWD) 11   Niko Kapanen (Ak Bars) 17
  Aleksandr Galimow (Łokomotiw) 8   Giennadij Czuriłow (Łokomotiw) 10   Aleksiej Cwietkow (MWD) 16
  Niko Kapanen (Ak Bars) 8   Jarkko Immonen (Saławat) 10   Aleksandr Galimow (Łokomotiw) 14
  Aleksiej Michnow (Łokomotiw) 7   Patrick Thoresen (Saławat) 9   Patrick Thoresen (Saławat) 14

Obrońcy

Gole Asysty Punkty
  Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) 6   Witalij Wiszniewski (Łokomotiw) 9   Aleksiej Jemielin (Ak Bars) 13
  Aleksiej Jemielin (Ak Bars) 5   Martin Štrbák (MWD) 9   Martin Štrbák (MWD) 13
  Ilja Nikulin (Ak Bars) 5   Filip Novák (MWD) 8   Ilja Nikulin (Ak Bars) 11
  Martin Štrbák (MWD) 4   Aleksiej Jemielin (Ak Bars) 8   Filip Novák (MWD) 10
  Miroslav Blaťák (Saławat) 3   Rienat Mamaszew (Nieftiechimik) 6   Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) 9

Bramkarze

Skuteczność interwencji (w %) Średnia goli straconych (na mecz) Mecze bez straty gola
  Iwan Kasutin (Nieftiechimik) 95,4   Iwan Kasutin (Nieftiechimik) 1,36   Iwan Kasutin (Nieftiechimik) 2
  Petri Vehanen (Ak Bars) 93,7   Petri Vehanen (Ak Bars) 1,60   Petri Vehanen (Ak Bars) 2
  Edgars Masaļskis (Ryga) 93,4   Aleksandr Jeriomienko (Saławat) 1,65   Dimitrij Kotschnew (Atłant) 2
  Aleksandr Jeriomienko (Saławat) 93,4   Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) 1,89   Edgars Masaļskis (Ryga) 1
  Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw) 93,3   Edgars Masaļskis (Ryga) 1,93   Wasilij Koszeczkin (Magnitogorsk) 1
Pozostałe
Klasyfikacja +/− Zwycięskie gole Minuty kar
  Josef Vašíček (Łokomotiw) +15   Aleksandr Radułow (Saławat) 3   Dmitrij Kalinin (Saławat) 58
  Zbyněk Irgl (Łokomotiw) +12   Niko Kapanen (Ak Bars) 2   Giennadij Czuriłow (Łokomotiw) 41
  Aleksandr Guśkow (Łokomotiw) +11   Aleksandr Galimow (Łokomotiw) 2   Andriej Muchaczow (Saławat) 38
  Witalij Wiszniewski (Łokomotiw) +10   Jarkko Immonen (Saławat) 2   Patrick Thoresen (Saławat) 37
  Siergiej Żukow (Łokomotiw) +10   Aleksiej Michnow (Łokomotiw) 2   Martin Cibák (Spartak) 36
Strzały na bramkę   Martin Štrbák (MWD) 63
Zwycięstwa bramkarzy   Petri Vehanen (Ak Bars)
 15

Skład triumfatorów edytuj

Skład zdobywcy Pucharu Gagarina – drużyny Ak Barsu Kazań – w sezonie 2009/2010:

Szkoleniowiec:

Bramkarze:

Obrońcy:

Napastnicy:

Nagrody, trofea i wyróżnienia edytuj

Trofea drużynowe edytuj

Zawodnicy miesiąca edytuj

Miesiąc Bramkarz Obrońca Napastnik Pierwszoroczniak
Wrzesień   Ilja Proskuriakow (Magnitogorsk)   Konstantin Korniejew (CSKA)   Kiriłł Kniaziew (Spartak)   Siergiej Biełokon (Witiaź)
Październik   Karri Rämö (Awangard)   Dmitrij Kalinin (Saławat)   Mattias Weinhandl (Dinamo M.)   Linus Omark (Dinamo M.)
Listopad   Gieorgij Giełaszwili (Łokomotiw)   Siergiej Zubow (SKA)   Maksim Suszynski (SKA)   Nikita Fiłatow (CSKA)
Grudzień   Witalij Jeriemiejew (Dinamo M.)   Dmitrij Bykow (Atłant)   Siergiej Moziakin (Atłant)   Nikołaj Biełow (Nieftiechimik)
Styczeń   Robert Esche (SKA)   Siergiej Zubow (SKA)   Geoff Platt (Mińsk)   Aleksandr Komaristy (Witiaź)
Luty Przerwa na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010
Marzec   Iwan Kasutin (Nieftiechimik)   Aleksandr Guśkow (Łokomotiw)   Aleksandr Radułow (Saławat)   Konstantin Płaksin (Traktor)
Kwiecień   Petri Vehanen (Ak Bars)   Ilja Nikulin (Ak Bars)   Aleksiej Cwietkow (MWD)
–

Nagrody indywidualne edytuj

Nagrody zostały przyznane w 20 kategoriach po zakończeniu sezonu, 25 maja 2010 podczas gali KHL[5].

Ostateczna kolejność edytuj

Lp. Drużyna
1   Ak Bars Kazań
2   HK MWD Bałaszycha
3   Saławat Jułajew Ufa
4   Łokomotiw Jarosław
5   Mietałłurg Magnitogorsk
6   Nieftiechimik Niżniekamsk
7   Spartak Moskwa
8   Dinamo Ryga
9   SKA Sankt Petersburg
10   Dinamo Moskwa
11   Atłant Mytiszczi
12   Awangard Omsk
13   CSKA Moskwa
14   Barys Astana
15   Traktor Czelabińsk
16   Awtomobilist Jekaterynburg
17   Torpedo Niżny Nowogród
18   Siewierstal Czerepowiec
19   Dynama Mińsk
20   Sybir Nowosybirsk
21   Amur Chabarowsk
22   Łada Togliatti
23   Witiaź Czechow
24   Mietałłurg Nowokuźnieck

Przypisy edytuj

  1. ↑ Martin Merk: Game over for chemists. iihf.com, 17 lipca 2009. [dostęp 2016-10-01]. (ang.).
  2. ↑ Piotr Kaczmarek: „Kubok Odkrytja” w rękach Mistrzów KHL. hokej.net. [dostęp 2009-09-10]. (pol.).
  3. ↑ Piotr Kaczmarek: Drugi Mecz Gwiazd KHL – Zagraniczne gwiazdy ponownie lepsze. (+ VIDEO). hokej.net. [dostęp 2010-01-31]. (pol.).
  4. ↑ a b Players stats (leaders). en.khl.ru. (ang.).
  5. ↑ Opracowane na podstawie materiału źródłowego: The League’s Finest. en.khl.ru. [dostęp 2010-05-28]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=KHL_(2009/2010)&oldid=72709341”