Kanaan (syn Chama)
Kanaan – postać biblijna występująca w Starym Testamencie, syn przeklętego wraz ze swoim potomstwem przez Noego Chama. W dziewiątym rozdziale Księgi Rodzaju pojawia się taki oto opis[1]:
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
(24) Kiedy Noe obudził się po odurzeniu winem i dowiedział się, co uczynił mu jego młodszy syn, (25) rzekł: «Niech będzie przeklęty Kanaan! Niech będzie najniższym sługą swych braci!» (26) A potem dodał: «Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg Sema! Niech Kanaan będzie sługą Sema! (27) Niech Bóg da i Jafetowi dużą przestrzeń i niech on zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie mu sługą».
Przekleństwo to było spowodowane tym, że prawdopodobnie Kanaan został poczęty w wyniku współżycia Chama z jedną z żon swojego ojca, Noego, w czasie gdy ten był upojony winem[2].
Biblia wymienia imiona dwóch synów Kanaana – Sydona i Cheta. Wskazuje ponadto, że od niego wywodzą się takie ludy jak Jebusyci, Girgaszyci, Chiwwici, Arkici, Sinici, Arwadyci, Semaryci i Chamatyci[3]. Plemiona te były w historii wrogami Izraela, czego wytłumaczeniem jest genealogia pojawiająca się w Księdze Rodzaju. Potomkowie Kanaana zamieszkiwali ziemię Kanaan, gdzie w późniejszych czasach prowadzili walki z Izraelitami. Przekleństwem tym, przeniesionym na potomne plemiona, autorzy biblijni tłumaczyli późniejszą wrogość Izraelitów i Kananejczyków[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rdz 9,24-27 w przekładach Biblii.
- ↑ a b Waldemar Chrostowski: Pięcioksiąg, czyli Tora Mojżesza. Skrypt dla studentów II roku na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Warszawa: 2007, s. 24.
- ↑ Rdz 10,15-18 w przekładach Biblii.